25.10.2011 12:13

Çöldeki Penguen

12083

 Nazım Hikmet büyük bir dava adamıdır ama davası küçüktür! Şiirleri bir insanın ahiretini kurtaramaz. İslamcı şairlerin de beslendiği Nazım şiirinde memleket ve sevgili aşkı vardır lakin Allah aşkından uzaktır.

emleket hasreti” inançlı olmayan insanlar için daha ağırdır, çünkü Müslüman bu dünyanın gurbet olduğunu  zaten bilir.

Bu dünyada misafiriz, ölünce asıl yurdumuza gideceğiz. Ben vatanı şöyle tanımlıyorum: “Namaz kılabildiğim her yer vatanımdır. Benim Misak-ı Milli’m seccademin sınırlarıdır.” Eğer seccademizi serebiliyorsak kapladığımız alan bizim cumhuriyetimizdir. O sınırlara giren, dokunan ve yan bakanla savaşırım!

Nazım Hikmet büyük bir dava adamıdır ama davası küçüktür! Şiirleri bir insanın ahiretini kurtaramaz. İslamcı şairlerin de beslendiği Nazım şiirinde memleket ve sevgili aşkı vardır lakin Allah aşkından uzaktır. Belki bu dediklerimi Sezai Karakoç okudukça daha iyi anlayacaksınız ama onu okuyup Nazım’la karşılaştırmadan önce bana kızmaya, eleştirmeye devam edeceksiniz. Ben susup bekleyeceğim…

Nazım Hikmet ÖSS sorusunda çıkar fakat Sezai Karakoç şiirlerinin özü kabir sorusudur.

Nazım  şiirlerinden bana geriye: Güneş, eylem, deniz, martı, don, kadın, sevgi imgeleri filan kaldı. Aslında onun bütün şiiri iki dakikalık bir klipte özetlenebilir…

Nazım okuyan genç bir şair, iyi bir şair olabilir ama Sezai Karakoç  okuyan genç bir şair artık tek dize yazamaz çünkü onun şiiri mükemmel olduğundan dolayı moral bozucudur. Diyebilirim ki benim şair olmamı Karakoç engellemiştir!

Nazım’ın şiirlerindeki ergensi ve ucuz duygular solu iktidara getirmeyen nedenlerin en önemlisini teşkil eder. Bugün İslamcı şiirin gidişatına bakarak söylüyorum ki Müslümanların siyasi yenilgisi başladı, Allah sonumuzu hayır ede…

Fuzuli şiirleriyle Nazım Hikmet şiirlerinin kaynaklarına bakın, dediklerimi daha iyi anlayacaksınız. Fuzuli, aşk bahanesiyle çöllerin berduşu olmuş, insanlardan kaçmıştır. Oysa Nazım’ın memleket ve kadın aşkı onu kahraman yapmıştır. “İçinizdeki Öküze Oha Deyin”  kitabımda “Kahramanlık” üzerine birkaç paragraf yazmıştım, o konunun halen eksik kaldığının ve üstüne biraz daha fazla eğilmemizin gerektiğinin farkındayım.

Allah için savaşıp, Allah’ın askeri olduğunuz vakit bir heybetiniz olur. Peygamberimizin, Hz. Ömer’in, Hz. Hamza’nın, Ömer Muhtar’ın, Malkolm X’in heybeti vardır. Peygamber efendimizin otururken bile herkesten uzun göründüğü söylenir ya? İşte onu otururken bile uzun gösteren heybetidir.

Kahramanlık dünyevidir. Bencil, duygu ve kişisel reklamlardan beslenir. Kahraman, kendi aklına, kendi bileğinin gücüne, kendi gövdesi ve yeteneklerine güvenir. Zaferinin karşılığını bu dünyadan bekler ve alır. Onun mükafatı ansiklopedilere, okul kitaplarına girmesi veya heykelinin yapılmasıyla verilir. Kahramanlık isteği komplekslerden kaynaklandığı içindir ki her insan derininde bunu ister.

Dünyadaki sol, bu dünyada daha özgür davranmak, çalı dibinde sevişebilmek için savaşır. Çocuksu refleks ve duygularla gazoz kapağı toplar gibi kutsallıklar biriktirirler. İnsan, inancı orantısında büyür, olgunlaşır, kamil adam olur.

Tarkan, bir gün sahnedeyken “Çişim geldi” demiş, izleyiciler ayılıp bayılarak kendilerinden geçmişlerdi. Sol, kahramanlarının herhangi bir sloganıyla cezbe hali yaşayabiliyor görüyorsunuz?

Sezai Karakoç, Nazım gibi ülke dışında değil ama koca İstanbul’da tek kişilik hasretini, gurbetini yaşıyor. Erkek gibi, malını  pazarda bağırıp çağırmadan satmayarak, kahraman olmaktan korkarak… Allah’a gelin olmak için süsleniyor, duvaklanıyor. Onun şiirlerini okurken Yusuf’un kuyusu’na düşüyor, Bilal’in ezanıyla tekrar umutlanıyorsunuz…

Evet, Nazım… Ya bizim Nazım? Mezarını Anadolu’da bir Çınar ağacının dibine getirebilsek unutulup gidecek, çünkü şiirlerinde Hikmet yok… Aşk ise bu çağda artık sokaklarda yaşanıyor zaten, kimsenin uykusunu kaçırmıyor…

Bülent doğru söyledi ve yine dokuz siteden kovulacak ama inanın kahraman olmak için yazmadım… Kitaplarım çok satılsın diye o zaman? Evet, bu daha güzel… Kitaplarım çok satılsın diye yazıyorum bu kadar riskli yazıları :)