07.08.2019 15:39

Can Damlaları

1247

Kazvinli’lerin adetleridir; Vücutlarına, kol ve omuzlarına, kendilerine zarar vermeksizin iğne ile mavi dövmeler dövdürürler. Bir Kazvinli, tellağın yanına gidip: “Bana bir dövme yap, fakat canımı acıtma” dedi.

Tellak “ Söyle yiğidim; ne resmi döveyim?” diye sorunca, “ bir kükremiş aslan resmi yap” dedi. Zira talihim aslandır, onun için aslan resmi olsun. Gayret et, dövmeyi adamakıllı yap!”

Tellak: “Vücudunun neresine dövme yapayım?” dedi. Kavzinli “ İki omzumun arasına” dedi. Tellak, iğneyi saplamaya başlayınca yiğidin sırtı acımaya başlayınca: “ Aman usta, beni öldürdün gitti. Ne yapıyorsun?”diye bağırdı. Usta: “Aslan yap dedin ya” dedi. Kazvinli sordu:” Neresinden başladın? Usta “ Kuyruğundan” dedi. Kazvinli dedi ki: “Aman iki gözüm, bırak kuyruğunu. Aslanın kuyruğu ile kuyruk sokumum sızladı, nefesim kesildi, boğazım tıkandı. Aslan varsın kuyruksuz olsun. İğne yarasından yüreğime fenalık geldi, bayılacağım.”

Usta, “Kavzinli’ye hiç acımadan, merhametsizce aslanın bir başka tarafını dövmeye başladı. Yiğit yine bağırdı: “Burası neresi?” Usta: “Kulağı” dedi. Kazvinli “ Bırak, kulaksız olsun. Orasını da yapma” dedi. Usta bu sefer başka bir yerine başlayınca Kazvinli yine feryat etti: “Bu üçüncü iğne ile nereyi dövme yapıyorsun?” Usta: “Azizim, aslanın karnını” dedi.

Kazvinli “Fena acıyor, iğneyi bu kadar çok batırma, bırak, karınsız olsun” deyince Tellak şaşırdı, hayli müddet parmağı ağzında kaldı. İğneyi yere atıp “Alemde kimse böyle bir hale düştü mü ki? Kuyruksuz, başsız, karınsız aslanı kim gördü? Tanrı bile böyle bir aslan yaratmamıştır” dedi.

Kardeş, iğne yarasına sabret ki, gavur nefsin iğnesinden kurtulasın.

Tanrıyı ululamak, yüceltmek, nasıl olur? Kendini, varlığını horlamak, toprak mesabesinde tutmakla. Tanrıyı tevhid etmeyi öğrenmek nedir? Kendini tek Tanrı önünde yakıp yok etmekle. Gündüz gibi şûlelenip parlamayı diliyorsan geceye benzeyen varlığını yak!

Varlığını, varlıkları meydana getirenin varlığında bakırı kimya içinde eritip yok eder gibi erit, yok et (de altın ol). Sen, sıkı sıkıya ben’e, yapışmışsın. Bütün bozuk işler, bütün bu perişanlıklar, bundan meydana çıkıyor.