16.09.2011 15:34

Röportaj

6590

Mustafa Genç

Her çağda olduğu gibi, bu çağda da toplumun maddi ve manevi olarak bir medeniyet seviyesine  ulaşmasını  sağlayan gençlerin, bir hayat felsefesine ihtiyacı var. Bu hayat felsefesinin ne olması konusunu ilahiyatçı  Mustafa Kara ile konuştuk.

izce hayat felsefesi nedir?

Cevabı kolay gibi görünen ama aslında zor ve girift bir mesele ile ilgili bir soru. Cevap olarak, ister yaşama tarzı diyelim, ister hayatı  algılama biçimi diyelim “efradını câmi ağyarını mâni” bir karşılık olmayacaktır. Hayatı bütün boyutlarıyla kavrayamayanlar, onun  derinliklerinde kulaç atamayanlar hayat felsefelerini de kuramayacaklar demektir. Bu da her şeyden önce yaradan ile yaratılan  arasındaki “ince uzun” çizginin sırlarını keşfetmeye bağlıdır. “Kendini bilen Rabbini bilir.” Kendini ve Rabbini bil(e)meyen ise hiçbir şeyi  bilemeyeceği için hayat felsefesi de ol(a)mayacaktır.

Ne zaman oluşur?

Bugünkü bilgilere göre bu soruya “ana rahminden itibaren” diye cevap vermek gerekiyor. Ağacın tohumuna benzetirsek, ana rahmi  toprak altındaki döneme karşılık gelir. Hava ve iklim şartları müsait olduğunda yeryüzüne çıkar. Sahibinin yardımıyla büyümeye başlar. Çocukluk dönemini yaşar. Hiç konuşmadan sadece duyduklarını kaydeder. Sonra konuşmaya, bir müddet sonra tartışmaya  başlar. Çocukluk dönemini ruh sağlığını zedelemeden tamamlayan oluşumun son merhalesine geçebilir: Gençlik. “Tohum”unda  saklı olan kabiliyetlerle, anne baba ve çevresinden aldığı bilgileri bir araya getiren genç, hayat felsefesi ağacını büyütmeye ve  beslemeye başlar. 

Kime “başarılıdır” diyebiliriz? Başarı nedir?

Kişiden kişiye değişir. Herkesin “hayat felsefesi”ne göre şekillenir diyelim ve devam edelim: Başarı hayatı duya duya ve doya doya  yaşamaktır. Bunun da yere basan iki ayağı vardır: Gayret ve mahabbet; çalışmak ve sevmek, kavgayı değil sevgiyi esas almak, zevâli  değil kemâli görmek, celâl içindeki cemâli müşahede etmek. İlmin peşinde olmak, sanatın izini sürmek. Aklın gücünü kalbin nurunu  hissetmek. Okuduğunu anlamak, anladığını yaşamak, yaşadığını yaşatmanın yollarını aramak.

Yolun başındaki bir gence hayat felsefesini oluşturması hususunda ne tavsiye edersiniz?

Bu sorunuza cevap olmak üzere hayat felsefeme hiç uymayan bir şey yapayım. “Gençlerle Gönül Gönüle” isimli küçücük eserimi okusunlar. (Not: eser ücretsizdir, isteyenler istediği kadar kitabı basıp dağıtabilirler.)