Bu kıyıda köşede kalmış fotoğrafı sizlerle paylaşırken, gözlerimizin dolduğunu bilmenizi isteriz. Dünya, o kadar değişti ki artık. İnsanlar acılarını parayla kapatmak istiyorlar. Yapamıyorlar. Yapamazlar. Yapamayacaklar. Bunalımın eşiğine gelip duracaklar. Tıpkı o filmlerin klişe sahnesi gibi. Son bir dal onları tutacak, yürekleri ağızlarına gelecek, ama bu düzenin çarpıklığını yine de anlamayacaklar.
Her şey ‘rasyonel manada’ parası olan için çok güzel. Para veriyorsun, askere gitmiyorsun. Varsa tabi. Olmayanlar yine aynı, standart. Burada, bir haber yapmıştık: “Bedelli her zaman olsun” başlığıyla. Evet, her zaman olsun. Çünkü zaman artık bunu gerektiriyor. ‘Köşeler’ kalmadı artık. Resmi devlet ideolojisi, statüko yerini kapitalizme devretti. Küreselleşme denen iletişim garabetine bıraktı yerini.
Ama adaleti istemek kötü bir tutum değildir. Bedelli askerlik belli aralıklarla olmalıdır. Ancak, profesyonel orduya geçmede gecikilmemeli. Yıllardır yazıp çizilen bir konu olduğu için uzun uzadıya anlatmaya gerek yok bu hususu.
Bütün bunlar ve bunların dışında, bizim yumuşaklığımıza, rehavetimize toplum olarak, bir hikmet tablosu olarak aşağıda kıyıda köşede kalmış bu fotoğrafı sunmak istedik. İnternet ve internet medyası o kadar hızlı ki, gerçek, asli bilgiden o denli uzak ki her şey eriyip gidiyor. Naylon bilgiler çünkü. Dikkatli olmaya ve sizlere dikkatli bilgiler sunmaya çalışıyor ve çalışacağız. Bu fotoğrafa bir ibret nazarıyla şöyle durup bakmak gerekir. Popülerliğin malzemesi olarak görmeden, sanki bu fotoğrafa dede yadigarı gibi bakmamız gerekir. Ki manasını kavrayalım...