Yunus Emre (k.s)’un 200 Türk liralık banknotun arka yüzündeki fotoğrafı, sizce oraya yakışıyor mu? Yunus Emre orada olmalı mı?
Hayatı boyunca, zühdü, takvayı kendine ilke edinmiş, birbirinden güzel şiirlerin sahibi bu Allah dostunu, dünya hayatının en büyük simgesi ve metası olan paranın üstüne koymak, güzel, şık bir hareket olmasa gerek.
Tabi, devlet yetkililerinin meseleye böyle bir pencereden bakmadıklarını, hatta milli manevi duygularla bunu yaptıkları düşünülebilir. Doğrudur. Ama biz eleştirimizi yapmakla yükümlüyüz. Yani, kurumların danışma kurulları, danışmanları vs bu meseleyi bu boyutuyla düşünmüşlerdir. Ama uygulama noktasındaki karar vericiler, bu ferasete sahip olmayabilir.
“Artık olan olmuş” demeli miyiz bilmiyorum. Bu kadar kolay olmasa gerek. Eğer, yarın bir gün yeni bir düzenleme yapılmaya kalkılırsa, bunu gündeme getirmek lazım. Bilmek önemlidir. En azından bilmek! Çünkü, bu hassasiyetler gerçekten önemsenmeyecek kadar değerlidir.
Bazen, temel mesele sandığımız şeyleri gündem yapıp üzerinde haftalarca konuşuyoruz. Bu meseleyi ise es geçtik. Asıl tartışılması, bir düşünce imbiğinden geçmesi gereken meseleleri böyle gündemler oluşturmalı!
Yunus Emre’den:
“Ana rahminden geldik pazara,
bir kefen aldık gittik mezara…”
“Mal sahibi, mülk sahibi,
hani bunun ilk sahibi,
mal da yalan mülk de yalan,
var biraz da sen oyalan…”
Yazar Hakkında
Taha Süren
Çanakkale – Karabiga’da doğdu. Başta Rabbinin kelamına inanır. Peygamberine inanır, Velilere. Sonra kitaplara. Üsküdar’dan çıkınca İstanbul’un bittiğine inanır. Çocukluğunda karga kovalamamıştır, ama buğday tarlalarına inanır, çiftçilere, Sezai Karakoç’a, madencilere, müezzinlere, abdest alan çocuklara. Her dizinin ağlanacak yerini bilen kadınlara. Bim poşeti taşıyanlara, babalara, Kadir İ...
