03.08.2021 02:14

Portakal Ağacından Muhabbetle

1043

Hatice Özdemir TÜLÜN

Biz o gün “Aman 10 kişi için de değmez, yüzlerce insan duymayacaksa yaptığımızı, yapmayalım gitsin. Demek ki bu alanda pek de yetenekli değilmişiz zaten!” deseydik, pes etseydik Rabbimizin sonradan ne kadar ikramda bulunduğunu fark etmeyecektik bile.

Bu ay ilk önce yine sizlerden gelen mektuplara verdiğim cevaplardan bir paylaşım ile başlamak istiyorum yazıma. Geçtiğimiz aylarda bir genç arkadaşımın mektubundan bazı bölümler şöyleydi;

Merhaba Hatice Hanım,

Spotify’da ne dinlesem, bana ne iyi gelir diye dolaşırken “Hayatı Kullanma Kılavuzu” adlı podcastinizi buldum. İlk dinlediğimde girişteki “İnşallah bir yerlerde bunları duymaya ihtiyacı olan birileri vardır ve anlatacaklarım onlara şifa olur. “ cümlenizi dinleyip geçmiştim ama şimdi tekrar açtığımda bu cümlenin gerçekten bana ulaştığını ve ne kadar doğru olduğunu görüyorum. Şu an (x) bölümünde okuyorum, 21 yaşındayım. Anlattıklarınız hayatımın tam olarak bu döneminde ihtiyaç duyduğum cümlelerdi. Büyük hayaller kuruyorum ve özellikle bu pandemi süreciyle birlikte hiçbir zaman bir yerlere ulaşamayacakmışım gibi hissediyorum. Hayal ettiklerim sanki benden uzaklaşacakmış gibi bir his ve ben hep aynı yerde kalacakmışım gibi. Olduğum yer olmam gereken yer değilmiş gibi.

Bunları anlatmamın sebebi bu yaşadıklarımın manevi bir durum olduğuna inanmam, sizin karşıma çıkmanız, hissettiklerim, hayalini kurduklarım.

Kendimi nasıl bu konuda geliştirebilirim düşüncesi aklımdan geçiyor. Olur da cevaplarsanız çok mutlu olurum.

X Merhaba,

Geçenlerde bir yazı okudum, “21 yaşındayken arkadaşımla aynı hayallerimiz vardı, yıllar sonra bugün ben o hayale yaklaştım o ise aynı yerde duruyor, tek farkımız; ben adım attım” diyordu. Öncelikle “x mezunları ne yapar?” diye değil “benim gerçekten yapmak istediğim iş ne?” diye düşünerek başla. En yakınımdaki çok başarılı insanlardan bizzat biliyorum ki bugün başarılı olan pek çok insan mezun olduğu bölüme dair bir iş yapmıyor, çok sevdiği işlerde başarılı oluyor. (…) İnternetin altını üstüne getir. Kendin gibi hayalleri olan birkaç arkadaşını toparla, bu yolda pek çok insanın seni yarı yolda bırakacağını, yerlerine başkalarının gelebileceğini unutma. Olayları kişisel algılama, sadece yoluna devam etmek için bir sonraki adımının ne olması gerektiğini düşün. Her yerde iş imkanı her zaman var, mesele sen hayallerin için delice yorulmaya ne kadar razısın? Çok küçük yerlerde staja başlayıp yılmadan, her nerede isen öğrenebileceğin her şeyi öğrenip yoluna devam etmeye hazır mısın? Esas sorular bunlar. Halen üniversitede okurken hayalin için yapacağın yatırımlar, girişimlerin çok çok kıymetli olacak, çünkü mezun olduğunda sadece okul hayatı yazan bir cv değil stajlar yapmış, kendini geliştirmiş olduğun özelliklerle dolu bir kâğıt olacak elinde. Türkiye’de böyle işler yapanlara yaz, yeni yeni gelişmekte olan şirketlere yaz, hayalindeki iş için kendine nasıl bir yatırım yapman gerektiğini, ne tür eğitimlere ihtiyacın olduğunu düşün. Başka aklına takılan bir şey olursa da buradayım inşallah.

Çok sevgiler, Hatice

İhtiyacımız Olan Sadece Bizim Gibi Birkaç Divane Daha Bulmak

Geçtiğimiz aylarda yıllardır yapmayı çok istediğim bir fikir geldi aklıma. Gençleri kendilerine rol model olabilecek aynı zamanda dünyevi ilimlerde de çok donanımlı, kendi yaşlarına da çok uzak olmayan kişilerle bir araya getirmek. Bunu da bir çatının altında değil de şehrin tam ortasında, İstanbul’un sokaklarını .........................................................................................