17.10.2011 10:47

Röportaj

9596

Abdullah Güner

Merve Büşra Bozcu bazı şeyleri dert edinmiş biri. Nerde olduğunu bilen ve durduğu yeri tartan, eleştiren, anlamaya ve yaşamaya çalışan bir genç kız. Kendisi ile dünyabizim.com`da yazdığı “Kızlar biraz utansa ya keşke!” haberi üzerine konuştuk.

endinizi bize kısaca tanıtır mısınız?

Merve Büşra Bozcu, 17 yaşındayım. Kartal Anadolu İHL`de iki sene okuduktan sonra hafızlık yapmaya başladım. Şu an hafızlığa devam ediyorum. Sırt çantamla trenlere atlayıp dağ bayır geziyorum param oldukça. www.dunyabizim.com adlı kültür haber sitesinde haber yazıyorum bir de...

Dünyabizim`de çıkan haberinizden mülhem sizinle konuşmak nasip oldu. “Kızlar biraz utansa ya keşke!” dediniz. Nedir size böyle bir yazı yazdıran?

Ne zaman sokağa çıksam, hanım ablaların görmemem gereken yerleri ortada oluyor. Buna katlanmak beni agresif yapıyordu. Bir süredir kızlarda gördüğüm içi boşalmış tavırlar, duygular (Bunların hepsi elbette erkeklerde de var, lakin oturup erkekleri gözlemleyecek bir durumum yoktu benim) sadece farklı kesimlerde değil, gayet örtülü olan, gayet de ahlaklı bildiğimiz ablalarda boy göstermeye başlamıştı.

Sosyalleşirken pek değer gözetmiyoruz anlaşılan. Kızlar eskisi gibi evlerine kapanmasın, her yere girip çıksın, her şeyde söz sahibi olsun, konuşsun, her türlü ortamın müdavimi olsun.. türü istekleri dillendirip hayata geçirirken kaybettiğimiz çok şey oldu bu aşamada. Ciddi manada yozlaştık. Elbette bu, kadınlar üzerinde yapılan büyük bir sosyalleşme projesinin ürünü. Sosyalleşirken yozlaştık, kadınlığın fıtratında olan haya ve utanma duygularından uzaklaştık. Artık daha sosyaliz ama daha az kadınız. Erkeklerle rahatça muhabbet edip makara yapabiliyor, eskisi gibi pek değer gözetmiyoruz. Artık elimizde yeni Müslüman standartları var, o kalıba göre hareket ediyoruz. Bu standartlar zaman zaman fabrikalarda üretilip sunuluyor bize. O ölçülere göre Müslüman olmaya çalışıyoruz. Oysa toplumda kadının daha sağlıklı yer almasını sağlayabilirdik, ama yapamadık. Ben de işte bunları dile getirdim. Ancak şu önemli bence: Erkeklerle beraber oturup kalkan bir kızın yavaş yavaş karşısındaki insanın erkek olduğunu unutarak ondan çekinmeyeceğini, utanmayacağını ve belki de günden güne kızlardan daha çok erkeklerle iyi anlaşmaya başlayacağını hatırlatmak istedim...  Ve tüm bunlarla beraber gelen problemlere işaret ettim. Bu mesele sadece İslami değil kadının fıtratı ile de alakalı bir durumdur ayrıca.

Tepki aldınız mı söylediklerinize?

Evet. Örnek vermek gerekirse bazı ablalar ağabeyler, söylediklerimi fazla aşırı buldular. Gelenekçi, baskıcı toplumun geçmişte kalmış hezeyanlarıdır senin anlattıkların dediler. Hatta İslam`da yeri yok böyle şeylerin bile dediler. Bana tavsiyeleri ise, orta yolu tutturmamdı. Ancak ben “orta yol``a onların kabul ettiği ölçülerden bakmıyorum. Çünkü ifrat - tefrit yapmayalım derken ne olduğu belirsiz bir yerde duruyor olabiliriz. İfrat nerede başlar, tefrit nerede başlar bilmiyorsak, günümüzde dayatıldığı ve öğretildiği şekliyle konum alıyorsak, muhtemelen yanlış yerde duruyoruzdur.

Son olarak eklemek istedikleriniz?

Eğer ben Allah rızası gözeterek yazmadıysam bunun insanlara bir faydası dokunabilir belki ama bana bir faydası olmaz. Belki de beni yolumdan bile saptırabilir. Çok zeki, mükemmel, heyecanlı şeyler yazmaktan daha önemli olan şey bunu neden yaptığındır.