03.07.2015 19:37

Genç Haber Merkezi

3828

Müslüman Öğrencilerle İftar

Fildişi’nde bulunduğumuzun ikinci gününde iftarımızı ülkenin en büyük üniversitesi olan Universite Felix Houdhouet Boigny cocody (UFHB-COCODY)’de Müslüman öğrencilerle yaptık. Üniversite, Türkiye’deki üniversiteler gibi geniş bir kampüs alanına kurulmuş. Şehrin içinde kalıyor. Fildişi’nde bütün üniversitelerde faaliyet gösteren Müslüman Öğrenciler Birliği ülkenin en büyük Müslüman öğrenci organizasyonu imiş. Ramazan ayında her akşam üniversite kampüsü içinde kalan yurtlardan birinin alt katında “Ramazan Kareem” yani “Cömert Ramazan” sloganıyla iftar veriyorlar.

Burada ramazan, caddelerde yer alan reklam panolarında da bu sloganla karşılanıyor. Bu mekân aynı zamanda onların mescidi. İftara ve teravih namazına hanım öğrenciler de katılıyor. Onlara da mescidin arka kısmında yer ayrılmış.

Mesciddeki Müslüman öğrenciler bizi oldukça sıcak karşılıyorlar. Hepsi genç ve atik. Biz girerken muhtemelen başkanları olan öğrenci onlara Fransızca vaaz veriyor. Hepsi can kulağıyla dinliyorlar. Bize bugüne kadar tanımaya fırsat bulamadıkları kardeşlerini görmüş gibi bakıyorlar. Kardeş olduğumuzu biliyorlar; ama tanış olamadığımızdan nazarlarındaki yabancılığı da silemiyorlar.

Ezan okununca hepimize poşetlenmiş birer su ikram ettiler. Burada bazı yerlerde suları poşetle veriyorlar. Poşetin bir yerinden dişinizle yırtıyor ve suyu emiyorsunuz. Orucumuzu su ile açtıktan sonra akşam namazlarımızı eda ettik. Sonrasında yan odada öğrenci birliğinin yönetim kurulundan oluşan gençlerle birlikte sofraya oturduk. Önce kuru hurma ikram ettiler. Sonra sofraya papağan yemi çorbaları ve lokmalar geldi. Papağan yemi çorbası Fildişililerin çok sevdikleri bir çorba imiş. Bizse zorlansak da ikramı geri çevirmemek adına içtik. Burada yemekler Palmiye yağından yapıldığından kokusu epey farklı. Yemekten sonra çay da ikram ettiler. Çayları bizimkine benziyor.

Yüce Bir İddia İle Çalışıyorlar

İftardan sonra hep birlikte yatsı namazını kılmak üzere yine mescide geçtik. Namazdan önce 3 kişinin konuşması oldu. Bunlardan birisi bizim burada iken kaldığımız Açıköğretim İmam Hatip Lisesi’nin müdürü Muhammed Vatara idi. Vatara’nın konuşması oldukça etkileyici ve dikkat çekiciydi. Belliki Fransızca tefsir dersi yapıyordu Vatara. Konuşurkenki el hareketleri ve ses tonu sanki Malcolm X’i hatırlatıyordu. Malcolm X filminde Malcolm’un New York’un banliyölerinde yaptığı heyecanlı vaazları gösterdiği sahneleri hatırlattı bana Vatara. Okuduğu ayetler dışında konuşmasını anlayamasam da sadece konuşmaya verdiği ruh ve heyecan bile bizi de heyecanlandırmaya yetti. İçimden şöyle dedim: “Rabbim, dünyanın her yerinde senin adını yaşamaya ve yaşatmaya çalışan gençlerin var. Onlar mescitlerde toplanıyorlar ve İslam’a, ümmet-i Muhammed’e dair konuşmalar yapıyorlar. Müslümanların müşterek ikbali için çözüm arıyorlar. Çevrelerinin aldatıcı ve çekici hâline aldırmayıp yüce bir iddia ile büyük bir dava için gece gündüz çalışıyorlar. Rabbim, sen onların işlerini kolaylaştır. Bize de onların farkında olmayı, Türkiye’den buralara sürekli köprüler kurabilmeyi, onların dertleriyle dertlenebilmeyi nasip eyle. Bizleri onlardan koparma”.

Öğrenciler, yatsı namazını aramızdan birinin kıldırmasını rica ettiler, Türkiye’de ilahiyat öğrencisi olan kıraati de iyi olan Hüseyin’i imamete geçirdik. Namazdan sonra birlikte getirdiğimiz salavatlar bizleri kalbimizden tuttu, bambaşka âlemlere götürdü. Salavatlar, yazılarımda bahsedeceğim Bande Bey’in öncülüğüyle Türkiye’deki makamda getirildi.

Bande Karamoko Abdullah

Üniversite kampüsünde Müslüman öğrencilerle yatsı namazını kıldıktan sonra buradaki sorumlumuz Mehmet Targal Bey ve onun yardımcısı, aynı zamanda AİDE derneğinin genel sekreteri olan Bande Bey’le birlikte burada oldukça bol olan Mango suyu içmek için Lübnanlılara ait bir restauranta geldik. Bir yandan içeceklerimizi içerken tanışma faslı oldu. Daha sonra sohbet daha çok Bande Bey’in üzerinde yoğunlaştı.

Bande Bey, bahsi geçen vazifesinin dışında başka vazifeleri de olan birisi. Anlayacağınız, çok yönlü, dert ve tefekkür sahibi, derviş meşreb biri. Ecdadın tabiriyle hezarfen. Fildişi İslami Eğitim Konfederasyonu’nda yönetim kurulunda, Diyanet İşleri Başkanlığı üyesi. İlkokulu Fildişi’nde, liseyi Burkina Faso’da, Üniversiteyi Arap Dili üzerine Nijer’de okumuş. 38 yaşında. Evli ve 5 çocuk sahibi.

Bande Bey, siyasete atılmak istiyormuş. Hatta 2015 Ekim ayında ülkede yapılacak olan seçimlerde milletvekili adayı olacakmış. Bu açıklamasının üzerine Bande Bey’e kritik bir soru sordum. Ona “Müslümanların en önemli ihtiyacı sence nedir ve milletvekili olduğunda bunun için neler yapacaksın” sorusunu yönelttim. Şunları söyledi:

“Fildişi Sahilleri sömürge döneminden beri Hristiyanlık temelleri üzerine kurulmuş bir devlet. Sadece üniversitelerdeki akademik takvimlere baksanız bile bunu görürsünüz. Bütün tatiller Hristiyanların dini bayramlarına göre verilmiş. Sadece özel bir uygulama olarak Mevlid Kandilinde müslümanlar sabaha kadar ibadet ettikleri için ertesi gün tatil veriliyor. Vatikan bu ülkede gizli işler çeviriyor. Hristiyanlar ifade özgürlüğü adı altında her türlü fuhşiyatı yayıyorlar. Üniversitede Müslüman hanımlar devlet tarafından çok tasvip edilmese de tesettürlü olarak derslere girebiliyorlar; ancak lisede böyle bir şey mümkün değil. Liselerde etek ve ve kol boyları uzun olanlara bile ceza veriyorlar. Okullarda canlı dil diye bir tabir var. Bununla İngilizce, Fransızca, Almanca vs. kastediliyor. Bu tasnifin içine maalesef Arapça girmiyor. Biz ülkemizde Arapça’nın da canlı ve öğretilen diller arasında olmasını istiyoruz. Bunu yasaklıyorlar; çünkü biliyorlar ki Arapça’yı öğrenen kişi İslam’ı öğrenir.

Siyasetçi olmak istiyorum; çünkü imamın ve vaizin sesi camilerde yankılanır. Siyasetçinin sesi ise bütün ülkede hatta dünyada yankılanır. Ben Müslüman siyasetçi kimliğimle ümmete hizmet etmek istiyorum.

Fildişi’nde dinler devlet tarafından dört grup olarak tanınıyor: Katolik, Protestan, Afrika ve Fildişi Kiliseleri ve İslam. Oranlarsak üçünün toplamı Müslümanlar kadar etmiyor; fakat dört kişilik bir karar kuruluna onlardan üç kişi Müslümanlardan bir kişi katılıyor. Onlar üç gibi görünse de aslında hepsi bir. Bir karar alınacağı zaman onlar üçle Müslümanlar birle temsil ediliyor. Dolayısıyla Müslümanlar azınlıkta kalıyor.

Bütün bu zulümler değişecekse siyasetle değişecek. Ülkenin kötü gidişini, ahlaki yozlaşmayı ancak kanunlarla durdurabiliriz.”

İnsanlar İki Kısımdır

Konuşmanın burasında kendisine “Ahlaki yozlaşmayı siyasetle nasıl durdurabiliriz. İnsanların kalplerinden kötülüğü çıkarmadıktan sonra kanunlarla onlara nasıl engel olabiliriz?” şeklinde bir soru daha yönelttim.

Bu soruma Bande Bey tam bir siyasetçi gibi cevap verdi: “İnsanlar ikiye ayrılır, birinci kısım terbiye ile eğitilir, ikinci kısım ise kanunlarla eğitilir. Biz siyasette ikinci kısımla meşgul olacağız, birinci kısımla ilim ve vaaz yoluyla ilgilenmek lazım”.