31.10.2013 11:09

Genel

5115

Olur ya ayağın taşa çarpar, sendelersin.

Sakın kızma; ne taşa ne de taşı oraya taşıyana!

De ki: Dur bakalım bunda bir işaret olabilir.

Bir ders var burada, buradan akla akıl çıkabilir.

Ummadığın bir belaya uğradınsa da sabret!

Kimseye tan etme aman, kimseye yakınma!

Şunu düşün: Bir şeyler murat edilmiştir elbet.

Nedir bunun hikmeti, ne dilendi hakkımda…

Acaba yine hangi eksiğimi giderecekler, şükür.

Hangi yüceliklere erilecek şu ufacık adımda!

Kalbim acaba hangi yücelik ufkuna salınacak?

Alınacak yine bir murassa tahta konulacak.

Bana yine bir fütuhat gözüktü sanki ne mutlu!

Aldıracaklar alamadığımı yine alacağım şimdi

Bildirecekler bilmediğimi yine bileceğim şimdi.

Olur ya sabrın tükenir bir gün duramazsın.

Duramazsın yerinde, nefsini kandıramazsın.

Sakın acele etme, dur bir an için tefekkür et!

De ki: Dur bakalım bunda bir ders olabilir.

Bir şey olacak, bir şey ki uğruna durulabilir.

Bir şey olacak ki içimdeki bu zelzele ondandır.

İşte bu an tam durup seyretme anıdır, seyret!

Kopup gelen değerli mi değerli bir ganimet…

Belli ki çoğalacak, artacak, zenginleşeceksin.

Şuradan belli ki nefsinle yüzleşeceksin.

Tam o an, sabrın taşma anı, işte bu merak ediliyor.

Deneniyorsun anlasana, ne yapacağın sınanıyor.

O anda nefesini tutacak, olanı seyredeceksin.

Sıkacaksın dişini, iradenin mahmuzunu çekeceksin.

Göreceksin o anda dönecek bir şey, orası dönence

Şaşıracaksın nasıl döndü bir anda hüznün sevince.

Sevinç mükâfatla daha da çoğalacak, göreceksin.

Deniz durulacak, avucunda inciye ereceksin.

Olur ya çareler tükenir bir gün, sen tükenirsin.

Elin attığın her yer tükenir, tükenmezi tüketirsin.

Her kapı kapanır ve sen hiç kapı kalmadı mı dersin!

İşte bu anda sakın bitme, dur bakalım de ve düşün!

De ki: Her şeyin bittiği anda bana tebessüm yakışır.

Her şey tükenmişse O var ya, O’nsuz hayat kışır.

Dur bakalım, buradan şimdi nasıl bir şey çıkacak?

Ne olacak şimdi, kurban olduğum ne yapacak?

Her şeyin bittiği anda olacağı seyredebilmek…

İşte tam da bunun içindi şu çaresizliğe itilmek...

İtildin sen tam da bunu göresin ve hayran olasın…

Seyredesin olacağı ki O’na bir menzil daha varasın.

Olur ya birisi musallat olur sana, rahat vermez.

Ne halden anlar ne bakıştan, hiç söz dinlemez.

İçinde bir magma harekete geçer, ateşlenirsin.

Patlayacaksın çaresiz meğerki biri haddini bildirsin.

Sakın patlama, kızma, dur bakalım de ve düşün!

Acaba bunu başıma saranın bana cilvesi ne ola?

Bunu başıma saranın bir kastı var, bu gerçek.

Beni deniyor, zaten hep denemişti, hep deneyecek.

Bilmek istediğinden değil nedir ölçüsü kabımın.

Zaten O’na malum her şey şu var ki adımın…

Yanına yazılacak sıfatı bana belletmektir niyeti.

Beni bana tanıtmaktır, nedir içimdekinin aidiyeti?

Evet, nedir aidiyetim, adım kimlerin yanında anılır?

Hangi taifedenim, ismim acaba kime danışılır?

Olur ya bir gün hülyaların biter, rüya görmez olursun.

Yürüyen cesede dönersin, aşkı hissetmez olursun.

Gözlerin donuklaşır, ayaklarında kalmaz hiç derman.

Sanki tek beklentin kalmıştır, gitsem, gelse de o ferman.

Böyle bir anda dur ve düşün; aman sakın aldanma!

İşte bu an imtihan anıdır, hemen aklını başına toparla!

İşte bu anda alıp nefesi içine sadece hamdedeceksin.

Hamdedecek, bakıp küllerine sadece teşekkür edeceksin.

Bakıp mefluç olmuş sinene belki gözlerin yaşaracak.

Yine de ağzından şükür dökülecek, sözlerin yaşaracak.

O anda bir Mesih nefesi yetişecek sana, buna inan.

Muhammedi bir heyecan fışkıracak sadrından.

Sana senden öte bir takat verilecek, dirileceksin.

Dirilecek ve yüceleceksin; gökler olacak harcın.