
Biz zamane gençliği ne sohbetten “mahrum” kalıyoruz, ne de konserden “geri” duruyoruz. Konser kötü bir şey midir; hayır. Tabi burada kapalı mekân konserlerinden bahsediyorum.
İşte bu iki eylem arasında gözlemlediğim farklar:
1) Konsere protokol ya da medya mensupları ücretsiz girerken normal vatandaş ücret öder. Sohbet ise herkese ücretsizdir.
2) Konserde parayı çok veren öndedir, sohbette ise herkes aynı seviyede.
3) Konserde herkes sizin önünüze geçmeye çalışır,sohbette ise böyle bir kaygı yoktur. Hocayı gördüğün yer en iyi yerdir.
4) Konserde tüm yiyecek ve içecekler ücretlidir, sohbette ise her şey ücretsizdir.
5) Konserde kimse sana hizmet etmez ama sohbette bir işadamını dahi sana ikramda bulunurken görebilirsin. –Ben çok gördüm-
6) Konserde ayakta kalma ihtimali var iken sohbette böyle bir şey olmaz.
7) Konserde bir noktadan sonra yüksek sesten başın ağrırken, sohbette sessizlikten huzur duymayı öğrenirsin.
8) Konser için uzun yollar çekmek zorunda kalırken, sohbetler genelde çok yakınında olur.
9) Konserde sanatçıyla muhatap olamazsın ama sohbette,sohbet verene istediğini sorabilir, onunla muhabbet edebilirsin.
10) Konser kalabalığında uzun zamandır görmediğin bir dostunu görmek çok zordur ama sohbette bu olağandır.
11) Konser de not alacak hiçbir şeyin olmaz; ama sohbette birçok kitap, isim, yer, olay notları alabilirsin.
12) Konserde ses kaydı genelde yasaktır. Sohbette ise hiç kimse sesinin daha çok insana ulaşmasını engellemez.
13) Konserlere insanlar kontenjanla girer. Sohbette ise bir sınır yoktur.
14) Sohbet sünnettir. Konser ise değil.
15) Konsere parasıyla gelmiş zengin kibirli insanları görmen yüksek ihtimaldir. Sohbette ise çok zenginleri bile tevazulu görmen mümkündür.