04.09.2013 11:14

Genel

9170

Rumeysa Kalın

Rachel Corrie, İkinci İntifada sırasında Filistinlilerin evini yıkmak isteyen bir İsrail buldozerini durdurmak istemişti. İsrail’in zulümlerine karşı en azından bir Filistinlinin yuvasını kurtarmak için hayatını feda etmekten çekinmemişti.

Rachel Corrie (1979-2003), Amerİkalı bir özgürlük savaşçısıydı. Din, dil, ırk ayrımcılığı yapmadan adalet için savaştı. Büyüdüğü eyalet olan Washington’tan kalkıp Filistin’in Gazze şehrinde İsrail ordusunda karşı savunmasız Filistin halkına destek olmaya gitti. Yirmi üç yaşındaki bu gencecik özgürlük savaşçısı, İsrail dozerinin altında kalarak can verdi. Rachel, daha on yaşındayken şöyle diyordu; “Onlar bizim rüyalarımızı görür, biz onlarınkileri. Onlar biziz, biz onlarız.” Ve bütün hayatı boyunca bu felsefeye sadık kaldı. Rachel Corrie, İkinci İntifada sırasında Filistinlilerin evini yıkmak isteyen bir İsrail buldozerini durdurmak istemişti. İsrail’in zulümlerine karşı en azından bir Filistinlinin yuvasını kurtarmak için hayatını feda etmekten çekinmemişti.

Tanıkları, dozeri kullanan İsrailli askerin kasten Corrie’nin üzerinden iki kez ezip geçtiğini bildirdiler. İsrail Devleti olayların bu versiyonunu inkar edip kaza olduğunu savundu. İsrail’in yaptığı resmi açıklamalara göre Corrie dozerden düşen beton parçalarının altında kalmıştı ve Rachel’ı görmediği iddia edilen İsrail askeri de evleri yıkmıyor, “yıkıntıları temizliyor”du. 2003’te büyük bir tepkiye sebep olan bu olayı İsrail Devleti hala örtbas etmeye çalışıyor. Rachel’ın anısına yapılan tiyatro oyunları, haberler, yazılar sürekli ertelenip iptal ediliyor. İnternet üzerinden Rachel hakkında bilgi edinmek mümkün. Rachel’in ölümünden önce gönderdiği son e-maillerine ve diğer haberlere, onun anısına yazılan şiir ve şarkılara www.rachelswords.com ve www.rachelcorrie.org sayfalarından ulaşabilirsiniz.

Rachel hakkında yazılan şarkılardan biri de Amerikalı Müslüman müzisyen Dawud Wharnsby’ye ait. Wharnsby’nin geçen yıl çıkan Out Seeing the Feilds albümünde yer alan Rachel adlı şarkısında duygularını şöyle ifade etmiş;

Rachel’ı ilk gördüğümde gözlerinin derinliklerine baktım

O fotoğraftaki tebessümünü seyrederken

Öylece bakakaldım

Ve aramızdaki zaman bir yerlerde kaybolup gitti

Rachel’ı ilk gördüğümde farketmeye başladım,

Nasıl bir zerafet taşıyordu o genç suratında

İçimde bir boşluk uyandıran tatlı kişiliği

Ve şimdi onun tutkusu nefes alıyor o yerde

Yaşla alakası yok bunun

Dillerimiz, dinimiz, cinsiyetimiz

Ya da ten rengimiz değil

Kuyuda bir benlik derince uğultu yapar

Ego kabuğunun altından

Gerçek hayat başlamaz

Kalbimizi sunana kadar

Kurtlar, sıralanmış koyunlara göz koyarken

Rachel’ın seçtiği hayatı yaşamak istiyorum

Okul koridorlarında gezen

Süslenmiş kızlar ve erkekler

Uyum sağlamak için mücadele eden

Kazanamayacağımız oyunlar

Bir milleti aptallaştıran yüksek öğretim

Köşebaşında

Nereye ait olduğumuzu bilmeden

Yaşla alakası yok bunun

Dillerimiz, dinimiz, cinsiyetimiz

Ya da ten rengimiz değil

Kuyuda bir benlik derince uğultu yapar

Ego kabuğunun altından

Gerçek hayat başlamaz

Kalbimizi sunana kadar

Kurtlar koyunların derisini koparıp parçaladığında

Allah biliyor ya

Rachel’ın seçtiği hayatı yaşamak istiyorum

Rachel, seni bu kadar şeyi askıya almaya iten neydi?

Bir okulun kapısından daha fazlasını arzulamaya

Hepimizin durduğu yerden en son bulunduğun yere

Yaptığın tercihlerde güçlüsün sessizce

Yaşla alakası yok bunun

Dillerimiz, dinimiz, cinsiyetimiz

Ya da ten rengimiz değil

Kuyuda bir benlik derince uğultu yapar

Ego kabuğunun altından

Gerçek hayat başlamaz

Kalbimizi sunana kadar

Nefret ümidi parçaladığı zaman

Zeytin ağacının yetiştiği yerde

Rachel’ın seçtiği hayatı yaşayacağım

Rachel’ın seçtiği hayatı yaşamak istiyorum

Rachel gibileri asla unutmamamız dileğiyle…