Son dönemde özellikle de Suriye krizinin derinleşmesinden bu yana Türkiye’nin dış politikasına yönelik eleştiriler herkesin malumu. İçerideki fırsat kollayan kimi kalemler Türkiye’nin yalnızlaştırıldığından dem vurup Türkiye’nin dış politikasını yerden yere vuruyorlar. Son Mısır darbesinden sonra bu eleştiriler daha da yoğunlaşmış durumda.
Türkiye’nin Mısır’daki darbeye darbe dememesi, sokak ortasında vahşice katledilenler karşısında kimilerinin yaptığı gibi üç maymunu oynamaması eleştiri konusu yapılıyor. Reel politik adına “Bir doğrucu Davut biz mi kaldık, ülke menfaatleri gereği bir kerede görmeyiverelim sivil insanların katledilmesini” demeye getiriliyor. Bu netlikte söyleyemiyorlar ama eleştirilerinin özünde olan bu…
Evet, hesap günü kaygısı olmayanların, vicdanlarını bir kenara bırakanların, reel politiğin gereğinin yapılmasını savunmaları son derece normal. Bunda şaşılacak bir durum söz konusu değil. Ama inananların ve henüz vicdanları körelmemiş olanların böyle bir lüksü yok! Hem bu zulüm ve vicdansızlık din kardeşine yapılıyorsa…