27 Aralık 2007 tarihli Guardian’da George Monbiot imzalı çarpıcı yazı bir yayınlandı. “İmparatorluğumuzda öldürülmüş milyonları tartışmak yasak değilken neden bunlardan çok azımız haberdar?” sorusuyla başlayan yazı kısaca bize bir tavsiyede bulunuyor: “Eğer sözde “Ermeni soykırımı” iddialarını unutturmak istiyorsanız bırakın isteyen istediğini konuşsun. Bunun için yapmanız gereken tek şey var. Bir zamanlar İngiltere’nin yaptığı gibi gazeteleri kontrol edin yeter.” Monbiot’un görüşlerini dayandırdığı Mike Davis’e ait “Geç Dönem Viktoryan Holokostları” (2001) adlı kitaba göre İngilizler 19. yüzyılda dünyanın muhtelif bölgelerinde yirmiye yakın soykırım gerçekleştirmişler. Tazmanya, Filipinler, Umman, Hindistan, Kenya ve Kuzey Yemen İngiliz politikaları sonucu yüz binlerce insanın hayatını kaybettiği yerlerden birkaçı. Bunlardan özellikle Hindistan’da yaşananı benim kanımı dondurdu. Sanayileşme ile ortaya çıkan gelişme ne pahasına olmuş, bunu yeniden düşünelim diye aktarıyorum. Yazının Ermeni soykırımı ve medya denetimi ile ilgili kısmını istiyorsanız bulur okursunuz.
1876 ile 1878 arasında yani sadece iki senelik bir dilimde o zamanlar bir İngiliz sömürgesi olan Hindistan’da 12 ila 28 milyon insan kıtlık yüzünden hayatını kaybetmiş. Rakamı havsalanız alıyor mu? “Kıtlık canım, tabii afet işte” denilerek geçiştirilecek bir durum yok, çünkü o senelerde gerçekleşen üretim o bölgedeki insanlara yetecek seviyedeymiş. Ama ülke valisi Lord Lytton ürünün her ne pahasına olursa olsun İngiltere’ye gönderilmesi için kimsenin gözünün yaşına bakmamış. Ne için biliyor musunuz? Sırf tahıl fiyatlarında bir dalgalanmaya yol açmamak için... Piyasa şartları öyle buyurunca milyonlarca insan artarda çıkarılan kanunlar ve uygulamalarla kitleler halinde ölüme terkedilmiş. Vali bu konuda en ufak bir ihmalin gerçekleşmemesi için sert tedbirler almış, göz göre göre insanlar ölürken yardım faaliyetlerini bile engellemiş. Sonuçta yirmi milyon insan bağıra bağıra ölmüş, kimsenin de sesi çıkmamış. Buna soykırımdan başka ne diyeceksiniz?
Doğrusu, sanayi devriminin gerçekleştiği İngiltere’de ağır çalışma şartları yüzünden 15’inde ihtiyarlayan çocukların varlığını biliyorduk, ama sömürgelerde yaşananlardan çok azımız haberdardır herhalde. Yazarın da derdi o zaten: “İngiliz halkı da bunu bilmiyor” diyor. Bizde soykırım denince aklına sadece Ermeniler gelenlere duyurulur.
Yazar Hakkında
