18.07.2013 11:40

Genel

3496

Yusuf Ziya Güleç

Geçen gün Hasan Sağındık’ın sitesine girdim. Hey gidi Hasan Sağındık hey.. Ne harika besteleri vardı Hasan Sağındık’ın.

6 yıldır bir albümü çıkmamış Hasan Sağındık’ın. Onu ilk dinlediğimde Lise 1’e yeni geçmiştim. Yusuf Yüzlüler albümü yeni çıkmıştı ve harika bir albümdü Yusuf Yüzlüler. Ağla Karanfil de Beni Yaşarken Anla da çok beğendiğim albümleri idi Sağındık’ın. Sonra yöneldiği Asya Sentez müziği arayışı beni çok açmasa da yine de takdir ettiğim bir sanatçı olmuştu Hasan Sağındık.

Onun 90’larda İnter Star televizyonundaki klipleri ayrı bir heyecanlandırmıştı beni ve arkadaşlarımı. Hiçbirimiz ülkücü değildik ama Hasan Sağındık’ı seviyorduk. O da hiçbir zaman uç bir ülkücü şarkıcı profili çizmedi zaten ama bunu saklamadı da.

Şimdi 6 yıldır albüm yapmayan bir Hasan Sağındık portresi var önümde. Acaba küsmüş müdür müziğe?! Kahretmiş midir bir şeylere?! Değerli müzisyen Taner Yüncüoğlu’nun bu sayıdaki yazısını okuduysanız orada da “nedir sizden çektiğim” hissiyatını görmüşsünüzdür.

Sanatçılarımıza hem de kaliteli, değerli sanatçılarımıza bu reva gördüğümüz muameleyi anlayamıyorum. Anlamak istemiyorum.

Keşke Hasan Sağındık yeni albümlere imza atsa. Keşke onu konserlerde, saygın dinletilerde dinleyebilsek… Diğerleri ile aramızdaki farklardan biri de budur bizim: Bizde değerli olanların kıymeti bilinmez, onlar da ise değersizler bile baş tacı edilir. Bir şeyi üç gram becerebilenler ise üstad-ı azam mesabesindedir.