
Eşsiz bir medeniyet kuran Osmanlı Devleti`nin kendine has özelliklerle geliştirdiği vakıf sisteminde, yaratılana şefkat düsturuyla insanı hayretler içinde bırakan çeşit çeşit vakıf teşekkülleri bulunmaktadır.
Bunlardan yaşlı ve kimsesiz hanımları korumak için kurulan vakıflar, kendilerine doğrudan yardım yaparak bu ihtiyar hanımların onurlarını zedelememek için, onlara temizlenmiş, yıkanmış ve taranmış yün getirir ve o ihtiyarlar da bunları eğirip iplik haline getirirdi. Bu işin karşılığında da onlara dolgun ücretler veren vakıf yetkilileri, bu hizmetleriyle kimseye muhtaç olmadan yaşamaya çalışan bu ihtiyarların, emekleriyle geçinmesine yardımcı olurlardı. (Doğan, Oktay; "Konuşa Konuşa", Mesaj, sayı: 158, Ocak 1995)
İşte bu ince, zarif ve hassas düşüncenin hayata geçirilmesi; yaratılana şefkat, merhamet ve tebessümle yaklaşabilme anlayışının ulaştığı seviyeyi göstermektedir.