Türkiye’de son dönemde kendisini Kemalist olarak tanımlayan bir takım sanat erbapları, sanki nöbetleşmişçesine sahne alıyor, kendi penceresinden iktidarı eleştiriyor. Ama her zaman olduğu gibi hedefe halkı oturtuyorlar. Kendi ifadeleriyle, “Cahil halk kendi gibi cahil bir iktidarı” gündeme getiriyor. Bedri Baykam’la başlayıp, Fazıl Say, Müjdat Gezen, Tarık Akan, Levent Kırca ile devam eden ve son olarak Gülriz Sururi gibi zirveye ulaşmış mizah ustalarının (!) söyledikleri birbirinin aynısı… Her defasında mizah çıtasını biraz daha yukarı çıkarıyorlar. Özgürlüklerin sınırlarının alabildiğince genişlediği son yıllarda seslerinin böylesine çok çıkmasının bir anlamı var elbette. Tiyatrocu Gülriz Sururi diyor ki; “Benim için Atatürk’ün ‘Nutuk’u dünyaya inmiş son kitaptır.” Gazı kökleyip dibi buluyor sonrasında... Geçmişte ‘Bu ülke bizim’ diyerek, kendileri gibi olmayan herkesi dışlayan ve ötekileştirenlerin bugün, ‘Bu ülke hepimizin’ noktasına gelmesi iyi bir gelişme amma mizahın da bir dozu olmalı değil mi?