13.10.2012 17:13

Can Damlaları

5190

Sen, ey ilkbahar güzelliğine karşı dudak ısıran, hayran olan kimse! Bir de sonbaharın sararmış hâline ve soğukluğuna bak! Şafak vaktinde güzel güneşin doğuşunu görünce, gurûb zamanı, onun ölümü demek olan batışını hatırla! Her fânî bu macerayı yaşar. Her şeyin kemâl ve cemâli zevâle mahkûmdur. Kezâ cam gibi nergis bakışlı mahmur bir gözü, sonunda çipil olmuş ve suları akmağa başlamış bir halde görürsün! Bu fâni âlem, sana tuzağını kurmuş ve o vâsıta ile nice ham ervahı aldatıp perîşân etmiştir. Aklını başına alıp sen ona tuzağını kur ve hüsranın elinden kurtulmaya çalış! Aynadaki son nakşa bak! Bir güzelin ihtiyarlığındaki çirkinliğini ve binânın harâbe hâline geleceğini düşün de aynadaki yalana aldanma!