29.07.2012 13:00

Genç Haber Merkezi

5462

2. dünya savaşı yaşanırken gayrimüslimler ölmesine rağmen Anadolu’da insanların bilvesile duydukları bu haberlere ağıt yaktıkları söylenir. Kendi durumumuz bu savaşa giremeyecek kadar vahimken bile Müslüman olmayan halklar için bile insan olduklarının bilinciyle göz yaşı dökebiliyorduk.

Aradan takribi 60-70 yıl geçmiş. Köprünün altından çok sular akmış. Yaşadığımız acılar mı bize bağışıklık kazandırdı yoksa içine daldığımız denizin ısındığının farkında bile olamayacak kadar gaflete mi bulandık?

Bilemiyorum, aynı tornadan çıkmış gibi mekanize olmuş ve duygusuzlaşmış insan selini bu hale getiren güç nedir?

Bugün Suriye’de çarklar hala dönüyor insanlar tüm dünyanın gözleri önünde teknolojinin verdiği imkanla yürüyen bantlar eşliğinde ölüme sürükleniyor. Beklenenin aksine Türkiye’de yaşayan mayasında bir takım malzeme bozulmaları olduğunu düşündüğüm bir zümre, “Biz açken neden Suriyelilere bakıyoruz, bakmak zorunda mıyız?” diyebiliyor. Onlar “Hicret” nedir hiç duymamışlar.

Arakan’daki durum çok daha feci… Ama birileri çıkmış “Dezenformasyon var kullanılan fotoğraflar gerçek değil eski katliamların fotoğrafları bunlar” diyerek az da olsa oluşan vicdanın altına dinamitliyorlar. Ama bir dipnotta katliamın bu fotoğraftakilerden bile feci olduğunu söylüyorlar tabi bu dipnot olduğu için kimse okumuyor herkes Arakan’da her şey günlük güneşlik sanıyor.

Asıl planın farkında değiliz. 90larda muvazzaf papa dan önceki papa yani 2. jean paul’un “dünyadaki Müslüman nüfusun Katolik hristiyan nüfusu yakaladığını ve bir şeyler yapmak gerekiyor” diye hristiyan devlet liderlerine seslendiğinde herkes Papa’nın yeni bir misyoner hareket peşinde olduğunu düşünüyordu. Fakat amacın dünya genelinde Müslümanlara yönelik katliamlar düzenleneceği ancak bugün anlaşılabiliyor.

Bu bir paranoya ya da komplo teorisi değil. Değişen demografik haritaların söylediği gerçek! Ve daha mühim gerçek şu ki Müslümanlar içine düştüğü durumun farkında değil ve kendi derdi dışında kimsenin derdini görmeye meyyal değil…Adım adım taşlaşan bir silüet var karşımızda…