14.07.2012 20:26

Genç Haber Merkezi

8852

Cantürk Genç / Genç Haber Merkezi / @canturkg

“Türkiye’nin savunma sistemi hatalı, orduyu çok yanlış yönlendiriyorlar.”

“Abi o adam sol kanatta oynar mı be.”

“Ekonominin başına beni geçirecekler 5 yıla düzlüğe çıkartırım bu ülkeyi.”

Sokakta, otobüste veya okulda duymaya alışık olduğumuz sözler bunlar. Sorumluluk almadan her konu hakkında görüş belirtmeyi seven bir millet olmamızdan kaynaklı, bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olma durumu. Bu yüzden ülkemizde 70 milyon başbakan(!), 70 milyon teknik direktör(!), 70 milyon ekonomist(!) var diyebiliriz. Örnekleri daha da çoğaltmak mümkün aslında.

Yazılı ve görsel basını ülke olarak takip etmeyi severiz. Okuduğumuz veya izlediğimiz haberi dinler, ardından olayı tam anlamadan, ölçüp tartmadan yorumlarımızı sıralamaya başlarız. Kendi birikimimizle -tabi o da olayları yorumlamamıza ne derecede yeterli olacaksa artık  başlarız fikirlerimizi söylemeye. Kısacası kendi objektifimizle bakar, büyük fotoğrafa bakmayı sevmeyiz.

Yanlışlarımızı söyleyen adamı da pek sevmeyiz. Özeleştiri bize göre değildir, ne de olsa anlarız her konudan evelallah. Ekonomiden de, tıptan da, futboldan da... Aynı zamanda ülke yönetmekten de… Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlarmış hesabı anlayacağınız.

Her konuda fikir sahibi olmak kötü bir şey demiyorum, sakın yanlış anlamayın. Ancak fikirlerimizin temeline bilgi harcını dökmezsek fikirlerimiz hafif bir esintide bile yıkılan iskambil kâğıdından yapılmış kulelere benzer, karşısına çıkan ilk sağlam fikirle yerle bir olur.

Bu arada unutmadan bir şey daha eklemek istiyorum. Bu genelleme de dâhil olmak üzere bütün genellemeler yanlıştır görüşüne inat, toplum olarak bilgiyle desteklemediğimiz fikirlerimizi mantık süzgecinden geçirmeden dile getirdiğimiz için bu durumu `Bütün genellemeler yanlıştır` tezinin dışına çıkarmak gerek diye düşünüyorum.

Bu olumsuz özelliğimizden kısa vadede kurtulmamız zor gibi gözüküyor. Lakin üstüne tartışıp, fikir beyan ettiğimiz konuları işin ehline bırakmadığımız sürece daha çok başımız ağrır, söylenir dururuz.

"Ah be orada ben olacaktım ki..."