İlk olarak Ankara`da bizi uçaktan iner inmez karşılayan ve 4 gün boyunca bizim şehir içinde yaklaşık 600 km. yol yapmamızı sağlayan ve kalbinde oluşan muhabbet bulutlarını, yüzünde tebessüm yağmurlarıyla yüreğimize boşaltan Metin abimize çok teşekkür ediyoruz.

 

 

Ayağımızın tozu ile programlarımızın ilkine Nene Hatun Koleji`nde Bismillah diyor ve Hafız Talha Bilal kardeşimizin Kuran tilavetiyle gönüllerimizin pasını siliyorduk. Ardından notaları ve nağmeleri büyüleyen sesi ve gitarının tınısına gül kokusu yüklemiş gönlü umman kardeşim Yusuf Goncagül ile Ney üflemekte mahir, Nebi sevgisi ile yüreği taşan ve muhabbetiyle her daim sımsıcak bir iklime bürünebileceğiniz Tuğrulhan Şen kardeşimizin ezgi ve ilahi faslı başlıyordu. Kardeşlerimizin nefes almak için soluklandıkları aralarda da naçize fakir bir kaç hikaye ile şiir okuyup ortamın muhabbetinden hem kendi hem de tüm kardeşlerimizin istifade etmesini sağlıyordu. Programımızın son bölümünde ise Rize Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde okuyan ve 10 parmağında 10 marifet bulunan, esprili ve candan sunumu ile kardeşimiz Samet Demir "Asr-ı Saadet`te Genç Olmak" isimli bir sunumu ile gençlere yeni dertler dağıtıyordu. İlk günümüzün bu ilk ve son programını dua ve salavatlar ile bitirdik. Nene Hatun Koleji müdürü ve Muradiye Vakıf`larında görevli Servet Hanım ile orta şekerli bir kahve içtikten sonra 3 gece 4 gün kalacağımız Kanuni Kolejine geçtik. Kolejde kaldığımız süre içerisinde bizleri hizmetleri ile memnun eden aşçısından hizmetlisine, öğretmeninden müdürüne kadar herkese çok teşekkür ediyoruz. 

 

Ertesi gün Ahmet Yesevi ve 40 dakika süren yolculuğun ardından Aksoy kolejinde iki güzide program gerçekleştirip, Fahri Kainat efendimizi yad ettikten sonra günümüzü sohbet ve muhabbetin dem vurduğu, demin koyu olduğu bir çay faslı ile sona erdirdik.

 

3.günümüzde misafir olarak kaldığımız Kanuni Sultan Süleyman kolejinde ve akabinde Yavuz Sultan Selim kolejindeki programlarımızı gerçekleştirdikten sonra Taceddin Dergahı`na vardık ve eşiğine başımızı koyduk, yan kısmında bulunan Mehmet Akif Ersoy`un İstiklal Marşı`nı yazdığı yeri temaşaa ettik ve rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu`nun mezarına geçip dualar ettik. 

 

Akşamında ise tüm enerjimizle kimsesiz çocuklarımızın barındığı Sevgi Evleri`nde kalan küçük kardeşlerimizi anlamaya ve onlara Habibi Zişanı anlatmaya çalıştık. Küçücük simalarla birlikte salavat getirdik, 571’deyi söyledik,hediyeli yarışmalarla efendimizi anlamaya ve anlatmya çalıştık. 

 

 

 

Son günümüzde ise Hüsniye Hatun ve Sevgi kolejlerinde de programlarımızı tamamladıktan sonra, bu dört gün içerisinde şehir içinde ortalama 600 km. yol yaptığımızı ve yine ortalama 2500 kadar kardeşimize bir şeyler anlattığımızı duyunca hep beraber şaşırdık ve sevindik. 

 

 

Bu programlarımızın birinin sonunda da aklımızın bir köşesinde biriktirdiğimiz bir soruya cevap bulduk. Biz bir ekiptik lakin ismimiz mevcut değildi. Bu sebepten bir isim düşündük ve Hüsniye Hatun Kolejindeki programdan sonra kahvelerimizi yudumlarken aramızdaki muhabbetten şu isim doğdu. "Sebeb-i Ziyaret" :) Yusuf`un tabiriyle ; "Alternatif değil orjinal sahne programları`na imza atmayı hedefleyen Sebeb-i Ziyaret, daha önce bir çok kez beraber sahne almış dört arkadaşın türk kahvesi içerken kurdukları mütevazi bir oluşumdur.." :) Fakir`in tabiriyle ; "Sebe Suresinin geneline şu durum hakim ; Güzel ve faydalı işlerden başka hiçbir şey kulu ALLAH(c.c.)`a yaklaştırmaz. O sebepten diyoruz ki SEBE-BİZİ-YAR-ET Sana (c.c.) "

 

Son olarak Ankara`daki Muradiye Vakıflarında tüm görevli tüm personelden bizler razıyız, Rabbim(c.c.) de razı olsun. Nice nice programlarda buluşmak duası ile...