
Ebu’l-Hasan Harakani Hazretleri talebelerine sık sık şu kıssayı naklederdi:
Lokman Hakim bir gün oğluna:
“-Yavrucuğum, bu gün oruç tut ve konuştuğun herşeyi not et!
Akşam olunca konuştuklarını bana arzedip hesabını verdikten sonra iftar edersin!” dedi. Akşam olunca oğlu konuştuklarının hesâbını vermeye başladı. Vakit iyice geç oldu ve karnı iyice acıktı. Lokman Hakim ertesi gün de aynı şeyi söyledi, yine oğlu hesap verinceye kadar iftar iyice gecikti. Üçüncü gün de aynı şey olunca dördüncü gün çocuk, lüzumsuz konuşmaları terketti. Akşam babası hesap isteyince de:
“-Hesap verme korkusuyla çok az konuştum.” dedi. Lokman Hakim:
“-Gel öyleyse, hemen yemeğini ye!” buyurdu.
Harakani Hazretleri bu kıssayı anlattıktan sonra:
“-Dünyada lüzumsuz konuşmaları terkedenlerin hâli kıyamet günü, Lok¬man Hakim’in oğlunun hâli gibi selamet olacaktır.” buyururdu. (Harakani, Nuru’l-ulum, s. 265)