“Allah dostları (mizaçlarına göre) üç sınıftırlar. Her üç sınıf, üçer alâmetle bilinir:
Birinci sınıf Hak dostları, havf (korku) hâlinde olanlardır. Bunlar;
1. Daima mütevazıdırlar.
2. Hayır-hasenatları ne kadar çok olsa da onu az görürler.
3. En küçük hatalarını bile büyük görürler. (Zira kime karşı günah işlediklerinin farkındadırlar.)
İkinci sınıf Hak dostları, reca (ümit) sahibi kimselerdir. Bunlar da;
1. Her hâl ve hareketlerinde insanlara fazîlet ve güzellikler sergileyerek örnek olurlar.
2. Mallarını Hak yolunda sarf ederek insanların en cömertlerinden olurlar.
3. Allah’ın kullarına karşı daima hüsn-i zan içindedirler.
Üçüncü sınıf Hak dostları ise, aşk ve muhabbet vecdiyle Rabbine ibadet eden arifler dir. Bunlar da;
1. Sevdikleri şeyleri Allah için infak ederler.
2. Her hâl ve hareketlerinde Allah rızasını hedeflerler, bu yüzden cahillerin kınamalarına aldırmaz, onların kaba davranışlarından rahatsız olmazlar.
3. Nefislerine ağır gelen şeyleri nefislerinin muhalefetine rağmen ifaya çalışırlar; bütün hal ve hareketlerinde Allah’ın emir ve nehiylerine itaat ederler.”
(İbn-i Haceri’l-Askalânî, Münebbihât, s. 94-95)