Hz. Esma bt. Ebu Bekir (ra) 595 yılında Mekke`de doğmuştur. Babası Hz. Ebu Bekir (ra) annesi ise Kuteyle bt. Abdulazza`dır. Mekke`nin en güçlü en zengin ailelerinden biri olan Teymoğulları kabilesine mensuptur. Müminlerin annesi Hz Aişe`nin (ra) ablası ve Efendimiz`in (sav) baldızıdır. Hz.Esma (ra), edebi, zekası, becerisi ve cömertliği ile İslam tarihinin en önemli kadınlarından biri olmuştur. Rüya tabiri konusunda da mahirdir. Bunu da babası Hz. Ebu Bekir`den (ra) öğrenmiştir.

 

Evlilik çağına gelince Hz. Hatice validemizin yeğeni aynı zamanda da Efendimiz`in (sav) halasının oğlu olan Hz. Zübeyr b. Avvam ile 38 yıl sürecek bir evlilik gerçekleştirmiştir. Bu evlilikten 8 tane çocuğu olmuştur.

 

Oğulları: Abdullah, Urve, Münzer, Asım ve Muhacir.

 

Kızları: Haticet`ül Kübra, Ümmü Hasan ve Aişe.

 

Nice ilim erbabının yetiştiği bu güzel evlilik uzun yıllar sonra, Hz. Zübeyr`in (ra) kıskançlığından ötürü bitmiştir. Tarihler 610`u gösterdiğinde ise nübüvvet güneşi Mekke`de doğmuştur. Kaynaklarımızda belirtildiğine göre 15 yaşındayken, Müslüman sayısı henüz 20`ye ulaşmamışken validemiz iman ederek kutlu halkanın bir neferi olmuştur. 13 yıllık zorlu Mekke hayatından sonra Allah, Müslümanlara bir hediye olarak Medine`ye hicret izni vermiştir. Hicret yolculuğunda Efendimiz (sav) ile yol arkadaşlığı yapma şerefi ise Hz. Ebu Bekir`e (ra) nasip olmuştur. Hz. Esma (ra) ise hicret planında 3 gün 3 gece boyunca Sevr Mağarası`na yemek götürme görevini üstlenmiştir.

 

Efendimiz (sav) ile Hz. Ebu Bekir (ra) yola çıktıktan sonra Ebu Cehil evlerine gelmiş ve validemizin üzerine yürümüş: "Muhammed ve baban nerede?" diyerek hesap sormaya başlamıştır. Hz. Esma (ra): "Bilmiyorum" cevabını verince olanca gücüyle validemize bir tokat atmış, kulağındaki küpe fırlamış ve yere yığılmıştır ama yine de hicret yolculuğunu sekteye uğratacak tek bir söz bile söylememiştir. En son alaycı bir ifadeyle Ebu Cehil`e dönmüş; "Siz beceriksizseniz ben ne yapayım? Kapının önünde olmanıza rağmen onları elinizden kaçırdınız.! Gidin buradan! Bizim bir şey bildiğimiz yok!" diye haykırmış, daha da sinirlenen Ebu Cehil öfkeyle oradan ayrılmak zorunda kalmıştır.

 

Şimdi sıra 7 aylık hamile haliyle, gecenin yarısında Sevr Mağarası`na yemek taşımak için yola revan olmaya gelmiştir. Yemekler hazırlanınca Hz. Aişe (ra) validemiz bir bohça içerisine yiyecekleri ve bir kırba suyu koyarak onları birbirine bağlayacak bir ip aramaya başlamış fakat bulamamıştır. Bunun üzerine Hz. Esma (ra) validemiz belindeki kuşağı çıkararak bohçayı bağlamıştır. Efendimiz (sav), Sevr Mağarası`na doğru gelen Hz. Esma (ra) validemizin kuşağını feda ettiğini görünce çok duygulanmış, bunun üzerine validemize şu müjdeyi vermiştir: "Ey Esma (ra) burada feda ettiğin kuşağına karşılık Allah sana cennette iki kuşak bağlayacaktır." Bu büyük müjdeden sonra validemiz artık "Zatürnikatayn / Çift kuşaklı" olarak anılmaya başlanmıştır. Cahiliye döneminde bir kadının kuşağını çıkartması iffetsizlik olarak görülmektedir. İşte Hz. Esma (ra) validemiz imanı gereği böylesi bir fedakarlığı yapmış ve karşılığında cennet müjdesini almıştır.