Genç Dergi / Berceste`ye Serzeniş

Berceste`ye Serzeniş

24.02.2022 10:18

Genç Haber Merkezi

1182

Saime Nur Gölbaşı

Kaç zamandır uğramaz oldu kalbime o serseri yalanlar

Kaç zamandır duymadım ayak seslerini o kapımı kırarcasına çalan hevesin

Kara kedi uğramıyor tenhalarıma artık Berceste…

Geçen gece fark ettim yıldızların bana göz kırpmadığını

Onların herkese yanıp söndüğünü yeni fark ettim.

Şu salonumun köşesine kurulup yüreğimdeki münakaşalara hakemlik yapan aynaya da ne oluyor?

Görüyor musun Berceste?

Sanki mahsus yapıyor.

Yüreğimde düş gemileri alabora olurdu ya,

Hatırlasana Berceste!

Bir küçük çocuk kuruluverirdi hissiyat soframın başköşesine…

O müphem acıyı geçeceğim yoldan kaldırır bir kenara koyardı

Gülüşlerim takılıp düşmesin diye rüzgarında yaprak kımıldamayan bir kalbe…

Ah Berceste, ne unutkansın!

Nasıl hatırlamazsın içimdeki muhabbet kuşunun sevda türkülerini…

Kitabımın arasında özenle kuruttuğum hanımelini…

Lapa lapa yağan huzurdan mutluluk topları yapan ellerimi…

Hayır,

Kabul etmek istemiyorum Berceste, hayat denen bu tuhaf oyunu.

Görmek istemiyorum suratıma tokat gibi çarpan gerçekliğini masivânın.

Ben tavanı isten lekeler olmuş odamın soğuk fayansına çökmek istiyorum Berceste. Ve gözlerimi öylece dikmek istiyorum duvardaki her bir zerreye.

Gözyaşlarımı tutmak istemiyorum, zaten onlar bir avuç toprağa tutkun.

Hava hafiften kararmaya başladığında açmak istemiyorum ışıkları.

O teybinde çok sevdiğim türküler çalan arabaları buruk bir gülümsemeyle izlemek istemiyorum.

O melâl çukurunu hırsla kazıp çıkarmak istemiyorum gözbebeklerimi Berceste. Kurulamak istemiyorum yaşlanmış kalbimi.

Sokakta gördüğüm teyzelere gülümsemek istemiyorum.

Tekmelemek istemiyorum yolda gördüğüm şişe kapaklarını.

Sevme orucu tuttuğum şu aşıklar kentinde

İftar hiç olmasın istiyorum…

Hiçbir rengin aydınlığa kavuşamadığı bu karanlık diyarda

Ben, renklilerle beyazları ayırmak istemiyorum.

Balkondaki bitkimin solgun yapraklarını budamak istemiyorum Berceste.

Zaten solmaya yüz tutmuş her kalbi kesip atmıyor mu zaman bu yeryüzünden?

Giymek istemiyorum bayramlıklarımı

O keskin limon kolonyasını ikram etmek istemiyorum konuklara.

Kazanmama fırsat verilmemiş umutları tek tek kaybederken,

El öpüp harçlık toplamak istemiyorum…

Yorgunum Berceste…

Yorgunluğuma yaşamak anlamını yükleyebildim mi Ahmet abim gibi,

Bilmiyorum.

Her rengi zalimce çalınmış gökyüzü dikilmişken tepemde,

Doruklara nasıl sevdalanılır bilmiyorum…

Göremiyorum Berceste

El yordamıyla bulabilir miyim acaba umutlarımı?

Bıraktığım yerde öylece duruyor mudur acaba sevinçlerim?

Rüzgar uçurmuş mudur acaba gün ışığının soldurduğu gülüşlerimi?

Peki Berceste,

Benim göremediğimi sen görebiliyor musun?

Birileri Leyla’sını kaybetmiş Berceste.

Köşe bucak arıyor, yarıyor kalabalıkları.

Mecnun olmuş besbelli halinden.

Herkesin bir Leyla’sı olmalı mı Berceste?

Her kalp Mecnun’a mı dönmeli Leyla için?

Ama Berceste, ben Mecnun değilim…

Ben kimi zaman rıhtımda volta atan

Kimi zaman mahalle esnafına sataşan

Kimi zaman mendil açıp sevgi dilenen

Yahut dişini sonsuzluğa bileyen bir meczubum…

Ben kararımı verdim Berceste…

Varsın, gün benim için doğmasın

Varsın, seher yeli gecenin ateşiyle yansın

Kanatlansın yeryüzü, mahlukat ayaklansın…

Şu meczup kalbim bulamadıkça Mevla’sını

Varsın tüm Mecnunlar Leyla’sını arasın…

Yazar Hakkında

GENÇ

Adımız GENÇ. Aylık olarak çıkan bir alan dergisiyiz. Genç olan herkese ulaşmak istiyoruz. Ama bizim gençten anladığımız biyolojik tasnifin biraz ötesinde. Biz genç dendiğinde, yüreğindeki gücün farkında olan, yüreği genç olanı anlıyoruz. Ümidini kaybetmemiş, gözlerindeki ışıltıyı hep korumuş, biraz muzip, biraz öfkeli, biraz muhalif, biraz ele avuca sığmaz, ama hep heyecanlı, hep dertli, yüreği kocaman, g&o...