Bizim özümüzün tohumu olan fıtri hali zedelemeden, örselemeden iman esaslarını gözeterek ümitsizlik girdabına düşecek yeisten fellek fellek kaçmak. Her türlü musibet, sıkıntı ve darda kalanların imdadına koşan Rabbimize sıkı sıkı sarılmak. O`nun nurunun pırıltılarını tüm hücrelerimizde hissetmek. 

 

Sağanak sağanak yağan rahmetinde tepeden tırnağa yıkanmak. Varlığı kendisinde olan tüm varlıkları ayakta tutan Kayyum ismiyle ümmetçe saf saf olmak. Uyumayan sıfatıyla, ateşi söndüren Hay ismiyle silkelenip uyanmak. 

 

Canlar yoluna feda can Peygamberimiz`in (sas) bizlere defaatle hatırlattığı; "Riyanın en azı bile şirktir." sözünü her an zihnimizde diri tutmak. Peygamberimizden (sas) devraldığımız o kutlu sancağı bu asrın yangınlarına karşı kıyamete kadar korumak. Hz. Ali`nin (ra); "Ben görmediğim bir Allaha secde etmem" ifadesindeki manaya erişebilmek. Bunun için marifet iklimine dalıp, parıldayan şimşeklerle birlikte bulutlardan dökülen yağmurlardan nasiplenmek. 

 

Sahabi Efendilerimiz gibi her an Allah`ı bilerek, kalplerinde duyarak, burunlarının direği sızlayarak yaşamak. Sevgilinin rızası için çırpınmak. Fatiha Suresiyle hemhâl olup, tek tek tüm harfleriyle şifalanmak. Rabbimizin her an bizi gözetliyor olduğuna dilimizle, aklımızla ve o güzel kalbimizle iman etmek... İşte o sırr-ı ilahiye ihlâstır. O öyle bir sırdır ki ne melek görür, ne şeytan görür, ne nefis görür. Yalnızca ve yalnızca Allahu Teala ile kulu arasındaki o koskoca aşktır ihlas. O ihlas ki kabrin karanlığında nura açılan bir pencere, amel defterinin bembeyaz bir parçası, sevap terazisinin kat kat ağırlaştırdığı bir azık, sıratı şimşek gibi geçmede bembeyaz bir burak olur. İhlâs öyle kıymetli ve sırlıdır ki; dili, aklı, kalbi ihlas ile atmayanın gözü yaşlı, gönlü hüzünlü olur. Ey her şeyin yaratıcısı, halîkı, benim sahibim, seyyidim, efendim... 

 

Susuz çöllerde dilimin kuruyup da sende hayat bulduğu abu hayatım…

 

Gönlüme nice ateşler düşürüp de tekrar sende can bulduğum...

 

Düşe kalka, dizlerim kanaya kanaya yinede nazlana nazlana bir tek senle sürur bulduğum... 

 

Canımın içinde nurunu sakladığım... 

 

Nice ayıplarımı bilip de benden ümidini kesmeyen; "sevgili, uzatma dünya sürgünümü" diyen üstadın nefesiyle yalvarıyorum sana: Affet bizleri, affet tüm kardeşlerimi...