İnsanlık, dünden bugüne keşif tutkusuyla öğrendiklerini yeterli görmemiş, daha fazlasını mevcut bilgileriyle birlikte değişim ve gelişim yaparak gün yüzüne çıkartmıştır. Nitekim zaman içerisinde ortaya atılan teorilerin ispatlanma süreci, bu durumu kanıtlar niteliktedir. Öyle ki; bu durumu Aristoteles'ten, Harezmi'ye, Galileo ve Newton'dan Einstein'a ve Hawking'in kendisine kadar kozmolojinin öne çıkan konularının süreç içinde değişimini, araştırmacı yazarların detaylı olarak dile getirmesiyle anlayabiliriz.

 

Gözlemlenebilir evren ve ötesi veyahut basit yaşantımızda çevremizde gözlemlediğimiz her nesne madde ve enerji biçemlerini içerir. O halde, içerisinde hiçbir atomun bulunmadığı vakumlu uzay boşluğunun bile aslında atom altı parçacıklarla dolu olduğunu söyleyebiliriz. Bu parçacıklar, "sanal parçacık" olarak da isimlendirilir. Böyle isimlendirilmesinin nedeni ise dedektörde doğrudan gözlemlenemezler. Lakin bunların dolaylı etkileri ölçülebilir ve varlıkları, uyarılmış hidrojen atomundan yayınlanan ışık tayfında gözlenen Lamb Kayması dediğimiz bir kayma sayesinde doğrulanır. 

 

Büyük patlama neticesinde ortaya çıkan enerjiden meydana gelen madde ve anti-madde, eşit miktarda oluşarak birbirlerini imha etmesiyle evreni radyasyon denizine maruz bırakmış olması gerekirdi. Fakat "Baryogenezis" olarak adlandırılan hipotezde madde ve eser miktardaki anti-madde arasında ciddi miktarda eşitsizlik olduğu bildiriliyor.

 

Madde ve anti-madde şeklinde bulunan bu partikül çifti, uzay boşluğunda birbiriyle temas ettikleri anda imha oluyor ve enerji meydana geliyor. Ancak bu durum bir kara deliğin yakınında meydana geldiğinde durum daha farklı gelişiyor. 

 

Kara deliklerin çekim alanı, her türlü maddesel oluşumun ve ışınımın kendisinden kaçmasına izin vermeyecek derecede güçlü bir cisimdir. Böylelikle madde ve anti-madde çiftinin kara deliğin çekim gücü ile kopması dolayısıyla parçacıklardan birinin olay ufkunu geçmesi diğerinin ise dışarıda kaldığı durumu düşünürsek bu durumda bahsettiğimiz partikül çifti birbirini yok edemezler. Dışarıda kalan parçacık kara deliğe düşebilir ya da sonsuza kadar ondan kaçabilir. Son durumda sanki kara delikten yayılan bir ışınım gibi görülür. Bu sırada yaydığı enerjiye Hawking Radyasyonu denir. Kara deliklerden bu şekilde haberdar oluyoruz.

 

İçeri düşen negatif enerjili parçacık ise kara deliğin toplam enerjisinin zamanla düşmesine neden olmaktadır.Bunun nedeni Einstein'ın meşhur enerji-kütle ilişkisinden dolayıdır. Bunun sonucunda da kara deliğin alanı gittikçe küçülür ve yok olur. Aslında bu teori, kara deliklerin de bir ömrünün olduğunu yani zamanla yok olacağını söylüyor.

 

Kaynakça:

 

*Stephen Hawking - Kara Delikler

 

*Stephen Hawking - Zamanın Kısa Tarihi

 

*https://bilimgenc.tubitak.gov.tr/makale/hawking-isimasi

 

*https://tr.euronews.com/2019/06/14/hawking-radyasyonu-deneyle-kanitlandi-tum-kara-delikler-birgun-buharlasip-yok-olacak 

 

*https://www.kozmikanafor.com/hawking-isimasi/