22.07.2019 13:28

Bir Şey

1978

Muhammed Eyüp... Myanmar ordusunun zulmünden yalın ayak haliyle anne ve babasını omzundaki çift küfe ile taşıyıp kurtarmıştı. Katliama sessiz kalan dünya ülkelerinin utancı olarak hafızalara kazınmıştı. Fakat artık o küfelerden birisi boş. Bir şeyler yapılmazsa diğer küfe de boşalacak. Muhammed Eyüp yaşadıklarını İHA’ya anlatmış: “Myanmar askeri evlerimizi yakıyor, kadınlara tecavüz ediyordu. Masum Arakanlıları öldürüyorlardı. Bu yüzden ülkemizi terk edip yollara düştük. Dağlardan, tepelerden, bataklıklardan yalın ayak 15 gün yürüyerek Bangladeş’e ulaştık. Bizi ne beklediğini bilmiyorduk. Burada, Kutupalong mülteci kampında hiç beklemediğimiz zorluklarla karşılaştık. Buraya geldiğimizden 45 gün sonra babam hayatını kaybetti. Annem hem felç hem de başka birkaç hastalığı daha var. Tedavi görmezse annem de hayatını kaybedecek. Bize insani yardımda bulunan herkese teşekkür ediyorum. Özellikle Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a teşekkür ediyorum. Bu konuda annemin tedavisi için Erdoğan’dan yardım bekliyorum” diye belirtmiş. Bu sessiz çığlık Türkiye’den karşılıksız kalmamış. İHH aracılığıyla Arakanlı gencin annesi T.C. Sağlık Bakanlığı tarafından bölgede kurulan Sahra Hastanesi’ne götürülmüş. AFAD tarafından da desteklenen hastanede Muhammed Eyüp’ün, annesi Asya Hatun ve eşinin tedavileri gerçekleştirilmiş. 2008 yılından bu yana felçli olarak hayata tutunmaya çalışan Anne Asya Hatun’a tekerlekli sandalye de hediye edilmiş. Yardım eli çok şükür ki Muhammed’in ailesine uzanmış, birçok aileye de yardım eli uzanıyor, uzanacak inşallah. Dünya mı? Hâlâ sessiz.