Kalem, Arapça bir kelime. Kök anlamı olarak “tırnak, mızrağın boğumlu kısmı ve kamış gibi sert şeylerin kırıntısı, kesilmiş ve budanmış şeylerin artıkları” demek. Kalem kelimesi bugün için özellikle yazı yazılan alet anlamına kullanıldığı gibi Araplarda kendisiyle ölçüm yapılan bardak için de kullanılmış.
Kur’an’ı Kerim’de yemin edilen şeyler önemlidir. Bunlardan biri de kalemdir. Nun Suresi’nde kaleme yemin edilmiştir. Şöyle denilmiştir: “Nûn, kaleme ve yazdıklarına ant olsun.” Başka bir ayette de “O Rabb ki kalemle yazmayı öğretti” denilmiştir. Bu son ayette yazma nimeti de vurgulanmaktadır. Kalem de zaten yazmanın aleti olması bakımından değerlidir, kıymetlidir.
Bugün mevsimler için kullandığımız iklim kelimesi de kalemle aynı köktendir. Ayrıca coğrafyacılar dünyayı yedi bölüme ayırmışlardır ve her birine iklim demişlerdir. Bunların hepsine birden yedi iklim denilmektedir.