
İbrahim Ethem Hazretleri bir gün hamama girmek istemiş. Hamamcıya: “Param yok, hamama girmeme müsaade eder misin?” der.
Hamamcı parasız hamama girilmez, diyerek onu hamama sokmaz. İbrahim Ethem Hazretleri ısrar ettiyse de hamamcı kabul etmez. Boynu bükük olarak hamamdan ayrılan İbrahim Edhem Hazretleri, yüksek sesle öyle bir bağırır ki, neredeyse yer gök inler. Bu sesi duyan halk, ağlamakta olan İbrahim Ethem Hazretleri’nin başına toplanıp:
“Bu kadar feryada hacet yok, hamam parasını biz verelim de ağlama!” derler. İbrahim Ethem Hazretleri toplanan kalabalığa şöyle seslenir:
“Ey ahalî! Siz, benim hamama giremediğim için mi ağladığımı sanıyorsunuz? Ben hamama giremediğim için ağlamıyorum. Ben “dünyada iken parasız hamama bile sokmuyorlar. Ya ahirette cennete girecek bir amelin yok diye kapıdan geri çevrilirsem halim ne olur?” diye ağlıyorum. Çünkü salih ameller işleyip oraya girmeyi hak etmeyenleri içeri sokmayacaklar” buyurur.