08.01.2017 16:14

Can Damlaları

3281

Şam’dan yola çıkan bir ticaret kervanı güneye doğru giderken çölde konaklar. Konakladıkları yerde bir hayvan sürüsü ve sürünün başında da bir çoban vardır. Sürünün çobanı, kervanın Şam’dan geldiğini anlayınca onlara:

-“Halifemize bir şey mi oldu?” diye sorar. Kervandakiler:

-“Hayır, biz hareket ettiğimizde görevinin başında idi.” derler.

Çoban aldığı cevaptan tatmin olmamış, sıkıntılı ve son derece üzüntülüdür. Bu durumu yüz hatlarından belli olur. Ama daha başka bir şey de sormaz. Kervan ise yola koyulur ve ileride bir köye varır. Köyde halife Ömer b. Abdülaziz’in vefat haberini alan kervandakiler şaşkına dönerler. Birden çobanı hatırlarlar. Çölün ortasında bir çoban halifenin başına bir iş geldiğini nasıl bilmişti diye kendi aralarında konuşmaya başlarlar. Kervanda bulunanlardan biri çok merak eder, arkadaşlarından izin isteyerek çobanı bulmak için geri döner. Onu bıraktıkları yere doğru hızla atını sürer. Çobanı bulur, çoban üzüntülü ve şaşkındır.

­­­-“Hayırdır, bir şey mi unuttunuz burada?” diye sorar.

-“Yok, sen halifenin başına bir iş mi geldi? diye bize sormuştun. Biz de yok demiştik. Köye vardığımızda ise öğrendik ki halife Ömer vefat etmiş. Sen bu haberi bu ıssız çölde nasıl öğrendin?”

Bu haberi duyan çoban ağlamaya başlar:

-“Ben uzun yıllar bu bölgede çobanlık yapmaktayım. Ömer b. Abdülaziz halife olduğu günlerde, kurtlar sürümüze saldırmaz oldu. Hayvanlarımızla, kurtlar birlikte dolaşıyordu. Bundan anladık ki bu halife çok adil bir hükümdar olacak. Siz geldiğinizin bir gün öncesinde kurtlar koyun sürümüze saldırdı, birkaç koyunumuz telef oldu. Bundan da anladık ki, Ömer b. Abdülaziz dünyadan ayrıldı.”

Fazla söze ne hacet! Hadise ortada. İşte bu Ömer, iki buçuk yılda bu düzeni sağladı. Allah ondan razı olsun, bizleri de nail etsin inşallah…