09.04.2016 14:06

Genç Haber Merkezi

3828

Rabia Betül Toprak

Kul, unutur. Unutmak kimi zaman hürmet, kimi zaman çıkmaz sokaktır. Hayatın kıvrımlı ve estetik titreşimleri öyle güzel hatırlatır ki bunu insana, gerçek bir tebessüm izni verir.

‘’Sizin hayır bildiklerinizde şer, şer bildiklerinizde hayır vardır’’ (Bakara-216) Neden unutuyorsun? ‘İnsan’ kökünün suyundan. Unutmayı unutmak da bir sanem, sarmaşık odaların en koyu köşesinden eminken sen, sürpriz tomurcuklanır, insan olduğun hatırlatılır.

Kötüye yorma hemen; zaman aşımına uğramış bir fiilin sahici eylemidir unutmak. Gerçekliği apaçık. Hatırlamak güzel olduğu kadar unutmak da bir o kadar güzelmiş. Yeni kapılar, duvarları pamuktan tüneller vaad edermiş. İncitmeyen raylar üzerinde yol almanın esprili hattıymış unutmak.

Şaka gibi unutmak; hayatın içinde, sana karşı olmayan bir ince ayrım. Sana seni hatırlatan, unutmayı yine unutmuşluğun içinde var kılan…

Sahici bir iç terör, kabullenişi zor olan bu nüans, elinde pankart ile geliyor şimdi. Bir varmış bir yokmuş insan, bir varmış bir yokmuş insan… İç çekme sanatını geliştiren unutmak: ‘Ya hiç unutmasaydın?’ sorusunu soruyor ve kendini gerçekleştiriyor. Rabbimiz güzel , unutmak da güzeldir…

Unutuyoruz çünkü insanız, unutuyoruz çünkü bizim için yaratılmış bu şey de, bir lütuf… Acziyetin bekçisi, unutmak kılığında bir tavus kuşu ayağı şimdi… (‘’Tavus kuşuna haddini bildiren ayaklarıdır’’) Montaigne

Bu yeni geliştirilmiş bir şey değil elbette, sadece yeri gelir ‘unutmak ve hatırlamak’ kelimelerini aynı cümle içinde kullanmak gerekir.

Gelişigüzel olmayabilir unutmak, söz götürmez mahcubiyeti, söze boğmak değildir niyet, düşünceye teşekkür etmek zamanıdır belki de… Diyeceğim o ki; bazen unutturulur sana. Aldığın önlemler, koşuşturmaların, bilfiil çabaların boşuna(değil)dır.

Unutmanın rengi hicap olsa da bazen, değersizliğinden ya da nedensizliğinden değil, elinde olmayan sebeplerin buyruğundandır. ‘’ Ne kim kıldım çün bilirsin, ya bu soru hesap nedir?’’ Yunus Emre

Aşina kalpler bulmak kadar çekici gelmiyor olsa da kulağa, adı; güzeli ‘unutmak’ değil, daha büyük bir kabullenişe kucak açmaktır… Selam ile.