01.04.2014 02:18

Çöldeki Penguen

6133

Ben Türkiye’nin türkülerini, ağıtlarını, uzun havalarını dinleyip ağladım, ben Türkiye’yle konuştum, sustum, içerlendim ve tekrar ettim kendime: milletine darılma, küsme, kavga etmelerine müsaade etme, elinden geldiğince barış için çalış, gözlerine bak, ellerine dokun, şükret, duacı ol.

On yedi yıl yüzümü göstermeden, evde kitap okuyup yazarak yaşadıktan sonra bir gün konferanslar için yollara düştüm ve kemiklerim çürüyene kadar il il dolaşıp konuştum.

Toroslarda iki keçisinin peşinde seksen yaşına kadar gezen yaşlı adamlarla tanıştım.

En büyük sorularımın cevabını susan adamlardan aldım.

Sağcı, solcu, dindar, ateist, her türlü insanlarla çay içtim, dinledim, ağladım.

Şunu gördüm sonunda:

İnsanımız berrak, temiz, merhametli, bilge… Özgür olmak, nefes almak, ekmeğini paylaşmak istiyor.

Urfa’da, Adıyaman’da tek kelime Türkçe bilmeyen dedelerin ellerini öptüm, onlar da başımı okşadı, alnımdan öptü…

Türk doğdum, ama Deng Bej dinlerken bazen Kürt oldum, Zaza oldum, çünkü kalbim vardı ve gazete manşetleri düşmanlıklar pompalıyordu.

Bu vatanı sevmeyen kimseye rastlamadım, sadece her insanın farklı beklentileri vardı, bunu iktidarların, orduların sağlayamayacağını da anladım.

İnsanoğlu değişmez. (Hidayet hariç)

İnsanoğlunun fikri sabittir.

Kim iyi ve adil yaşarsa örnek olur, başkalarını farkında olmadan değiştirir.

Bütün insanlar Allah’ın eseridir, özü temizdir.

Ben Türkiye’nin ellerinden ayran içtim,

ben Türkiye’nin türkülerini, ağıtlarını, uzun havalarını dinleyip ağladım,

ben Türkiye’yle konuştum, sustum, içerlendim

ve tekrar ettim kendime:

milletine darılma, küsme, kavga etmelerine müsaade etme, elinden geldiğince barış için çalış, gözlerine bak, ellerine dokun, şükret, duacı ol.

Rabbim, bizi bırakma,

Rabbim tüm fitneleri kaldır aramızdan,

Rabbim, bize yeniden kardeş olmasını öğret.

Rabbim, dört yanımız, amin...