Genç Dergi / Arınmak İçin Göğe Bakalım

Arınmak İçin Göğe Bakalım

10.06.2021 14:09

Genç Haber Merkezi

1112

Halil İbrahim Peşmen

İnsanlar hikayeleri severler, özellikle içinde kurgu barındırdıkları için bizleri çok kolay istedikleri diyara götürebilirler. Ama iş ders çıkarmaya gelirse, sanıyorum insanların hikayelerden çok, yaşanmış olaylar yani anılar daha çok ilgilerini çeker. Çünkü içine herhangi bir kurgusallık katılmamıştır. Bizzat gerçekliğin yansımasıdır, ayna görevi görür bizlere.

Ben de bu düşüncelerimi baz alarak size başımdan geçen bir olayı aktarmak istedim;

Pandemi döneminde (tam kapanma yasağı geldiği zaman) uzun süredir evden çıkamamaktan bunalıyor, arkadaşlarımla konuşmaktan bile sıkılıyordum. Evde duvarlar üstüme üstüme geliyor, kitaplara kaçmak istediğim zaman bile içimdeki boşluk beni rahatsız edip duruyordu. İnsanoğlu sadece hava, su gibi maddesiz değil, sevgi, mutluluk gibi manasız da yaşayamaz…

Kitaplar güzel söylüyordu da bana işin anahtarını vermiyordu, benim arayıp bulmamı istiyordu. Ama ben gözümün önündekileri bazen göremiyor, hissedemiyor, işitemiyordum.

Günler geçip gidiyor, benim içimdeki boşluk daha da büyüyordu. Ben sanki kendi kendime yetmiyormuşum gibi bu sıkıntıları etrafıma, aileme, arkadaşlarıma yansıtıyordum. Tabiri caiz ise bana selam veren kişiyi selamından bin pişman ediyordum.

En son bu boşluk beni o kadar daraltmaya başladı ki kitap okumayı bırakın namazı kılmaya dahi üşeniyordum. Namazı zar zor kıldıktan sonra dualarda Allah’tan (c.c.) içime ferahlık vermesi için niyazda bulunuyordum.

Yine bu günlerde tam da ümidimin tükenmeye yaklaştığı zamanlarda (bir gece vaktinde) arkadaşımdan bir mesaj geldi:

-Bu gece dolunay çok güzel değil mi?

Önce bir afalladım, ne diyordu bu? Bir anda bana gecenin güzelliğini yazıyordu. O esnada durdum ve düşündüm, ne kadar uzun zamandır göğe bakmıyordum, ne zamandır yıldızların güzelliğine dalmıyordum?

Bu düşünceler içerisinde biraz da sıkılarak cama doğru yürüdüm ve gözümle dolunayı aramaya başladım. Dolunayı sis kaplıyor zannediyordum bu yüzden arkadaşıma yazdım:

-Burada sis var.

Hemen geri dönüş geldi:

-Bulut olmasın.

-Hayır, sis bu.

-Peki, sen öyle diyorsan öyle olsun.

Camdan bakmaya devam ediyordum ki bulut dolunayın önünden çekilmeye başladı ve bir anda bütün ihtişamıyla dolunay gözlerimin önünde parlamaya başladı.

Allahuekber, bu ne güzellik, bu ne ihtişam!

Dolunay, ışığıyla adeta içimdeki boşluğa duvar örüyor, bir yandan dilim bu ihtişam karşısında zikrullah ile ıslanıyordu. Adeta içimde gökyüzü ışığıyla tuğla örerken zikrullah onu sağlamlaştırıyordu. Ben de bu esnada hem dolunaya hem yıldızların güzelliğine hem de zikrullahın sırrına doyuyordum.

Bu güzelliğin karşısında uzunca vakit geçirdikten sonra anlıyorum, bende ne eksikmiş, neyi kaçırmışım, neye yanmışım… Bu olayın hemen ardından Üstad Cahit Zarifoğlu’nun şu sözü aklıma geldi:

“Gökyüzüne bakmayanların kalbi daha çok kirlenir…”

Şimdi çok daha iyi anlıyordum üstad neyi kastetmiş, ne demek istemiş? Tüm taşlar yerini buluyordu bu mana güzelliğinde.

Ardından dudaklarımdan şu kelimeler dökülüverdi:

-Gökyüzüne bakmayanların ahıdır bu dünyanın çektiği.

Aslında belki de sır şudur “Gökyüzü hâlâ Allah’ın yarattığı gibi!”

Şimdi bir daha gökyüzüne bakıyor ve bizi Allah’a emanet ediyorum. Güzel güzel göğe bakmamız dileğiyle…

Yazar Hakkında

GENÇ

Adımız GENÇ. Aylık olarak çıkan bir alan dergisiyiz. Genç olan herkese ulaşmak istiyoruz. Ama bizim gençten anladığımız biyolojik tasnifin biraz ötesinde. Biz genç dendiğinde, yüreğindeki gücün farkında olan, yüreği genç olanı anlıyoruz. Ümidini kaybetmemiş, gözlerindeki ışıltıyı hep korumuş, biraz muzip, biraz öfkeli, biraz muhalif, biraz ele avuca sığmaz, ama hep heyecanlı, hep dertli, yüreği kocaman, g&o...