01.12.2020 09:35

Editörden

1816

Medine müdafaası günlerinde, üsteğmen İdris Sâbih Bey’in Peygamber Efendimize hitaben yazıp Fahreddin Paşa’ya ithaf ettiği şiir, muazzamdır, muhteşemdir. Orada yer alan şu iki dörtlük, hepimizin yüreğinde coşup taşan Peygamber sevgisinin en veciz örneklerindendir adeta.

Ne kanlar akıttık hep senin için

O Ulu Kitab’ın hakkıçün aziz

Gücümüz erişsin ve erişmesin

Uğrunda her zaman döğüşeceğiz

Yapamaz Ertuğrul evladı sensiz

Can verir canânı veremez Türkler

Ebedî hadimü’l-Harameyniniz

Ölsek de ravzanı ruhumuz bekler

Evet, bizler Peygamber Efendimiz’in ümmeti olarak O’nun yolunda ve izinde olmaya çalışacağız gücümüz yettiğince. Yaşamanın diğer adı bu uğurda yüreğimizdeki en asil duygularla, en temiz niyetlerle, en kutlu adımlarla yürümektir adeta.

Peygamber Efendimiz’i canımızdan aziz biliriz, hatırasına en ufak bir saygısızlığa dayanamayız. Bu anlamda, tarih şahittir ki O’nun sevgisi ümmetini halden hale koymuş, kah ilahi aşkla coşturmuş, kah sonsuz merhametle ağlatmış, kah en zorlu mücadelelerin tam ortasına sürüklemiştir. Dün böyleydi, bugün böyledir yarın da böyle olacaktır.

Bizler Rahmet Peygamberi’nin ümmetiyiz, gönüller yapmaya geldik bu âleme. İnanıyoruz O’na, getirdiklerine boyun büküyoruz, anladığımız kadar anlatmanın derdindeyiz. Zalimler hariç, kimseyle bir düşmanlığımız, alıp vermediğimiz yok. Ne kavga isteriz, ne bir kötülük dileriz kimseye. “Bana ne ise sana o” deriz, kendimize nasıl davranılmasını istiyorsak başkalarına da öyle davranırız. İnancımızın asıl ve asil değerleriyle başımız hoştur, kimsenin dinine sövmez, kutsalına karışmaz, inancına hakaret etmeyiz. Biz sevgiyle, anlayışla, ilimle, irfanla, basiretle ve hikmetle yoğrulmuş bir medeniyetin çocuklarıyız, her türlü seviyesizlikten Allah’a sığınır, şaşırmaktan, sapıtmaktan ve yoldan çıkmaktan korkarız.

Sözümüz yumuşaktır, hâlimiz dervişçedir, cahillere “selam” deyip geçmek ve her daim mutedil olmak şiarımızdır, doğru. Lakin Peygamber Efendimiz’e düşmanlık, hakaret ve saygısızlık söz konusu olduğunda, durmayız, taşarız, kendimizi aşarız. O’nun sevgisi candır, O’nun hatırası eşsizdir. Binlerce yıldır devam eden hak ve bâtıl savaşında, yerimiz daima Peygamberin yanı, safımız daima İslam’ın safıdır.

Son zamanlarda yine, kah ülkemizin çeşitli yerlerinde kah dünyanın farklı ülkelerinde, mukaddes bildiğimiz değerlere karşı birçok saygısızlığa şahit oluyoruz. Amaçsızlığı hayat tarzı hâline getirmiş, anlamsızlığı benimsemiş, ahlaksızlığı ve inançsızlığı da şiar edinmiş birçok insan, gerek açıktan gerekse sinsi sinsi İslam düşmanlığı peşinde, mukaddesatımızla savaşma arzusunda.

Kimi korkusundan dolayı kılıktan kılığa girerek zehir saçıyor, kimi “bilim” kalkanıyla her türlü alçaklığa hak kazandığına inanıyor, kimi “fikir özgürlüğü” şemsiyesinin altından pervasızca saldırıyor.

Olan bitenin farkındayız, kalplerinizdeki kin ve nefretin, ortaya koyduğunuz edepsizliklerden çok daha fazla olduğunu biliyoruz. Acısı içimizde hâlâ diri olan, Yeni Zelanda’daki vahşinin camideki Müslümanları nasıl katlettiğini unutmadık. İmkanınız olsa, gücünüz yetse, ne cürümler işleyecek, ne eziyetler edeceksiniz Müslümanlara, bir tek Allah biliyor. Yeryüzü din düşmanlarının gerçekleştirdiği sayısız barbarlığa şahit oldu, olmaya da devam edecek. Lakin dert değil, bütün vakarımızla, berrak imanımızla, vazgeçmeyeceğimiz izzetimizle daima karşınızda olacağız. Şairin dediği gibi, dünyanın tüm zalimleriyle mücadele etmeye, bütün kötüleriyle dövüşmeye hazırız. Tehdit değil bu, anlayacağınız dilden net bir temsil, kararlı bir duruş! Nasıl ki Asr-ı Saadet’te Peygamber Efendimiz’e ilk gençler inandı, ilk gençler savundu O’nu, bugünün gençleri olan bizler de O’nun yolunda aşkla, şevke yürümeye niyetliyiz.

Bu böyledir, seven sevdiğini incitmez, incinmesinden de razı olmaz.

Bu sayımız, gemi azıya alan tüm Peygamber düşmanlarına ve arsızlıkta sınır tanımayan bütün mukaddesat karşıtlarına, bir çift söz söylemek için hazırlandı, o da şudur: “Can verir cananı vermez gençler!”

Tercihlerle yaşar insan, biz tercihimizi yaptık, etimiz budumuz yani canımız belli. Lakin cananımız eşsiz, benzersiz. Ne İslam sahipsiz ne de Müslümanlar aciz. Dileğimiz odur ki, Peygamber Efendimiz’in aziz hatırasıyla ilgili haddini bilmeyen herkese haddini bildirelim, kınayanların kınamasına aldırış etmeden, düşmanlık edenlere meydan okuyalım. Küçük ya da büyük, hiçbir zalime boyun bükmeden, izzetle yaşayıp izzetle ölmek nasip olsun hepimize.

Dosyamız kapsamında, çok kıymetli katkılar oldu, bu hassas ve nazik konuda ufuk açıcı yorumlar okuyacaksınız. Ayrıca genç dostlarımızdaki Peygamber sevgisine şahit olacaksınız. İstifadeli olması niyazıyla.

Ocak’ta görüşmek üzere.

Muhabbetle.