Bir sefer esnasında devrin meşhur âlimlerinden Kemâl Paşazâde’nin atının ayağından sıçrayan çamur, Yavuz Sultan Selim Han’ın kaftanını baştan başa boyamıştı. Büyük üstâdın üzülmesine mukâbil Yavuz âdeta sevinmiş ve:
«–Ulemânın atının ayağından sıçrayıp bizi boyayan çamur, bizim için şereftir, mübârektir! Bu çamurlu kaftanı, ben ölünce sandukamın üzerine kapatın ki, gelecek neslime bir ibret müzesi olsun!. Çünkü gerçek zafer, kalbin zaferidir. Onun için böylesi bir zaferle sonsuz vuslattan hisse alabilmek yolunda bu çamurlu kaftan, benim için nice sırlar taşıyan müstesnâ bir semboldür. » demişti.
Lâkin ne eseftir ki, artık ibret alacak ziyaretçiler bile kalmadı! Nerede o mübârek nesil?!.
Yazar Hakkında
Alican Tatlı
Son Manşetler
-
Türk`ün Uzayla İmtihanı
-
Kafkas Notları X - "Dönüş" Kafkasya`dan Anadolu`ya
-
Koronavirüs, Hayaller, Hayatlar
-
İki Heceli Bir Kelime; Sabır
-
Hem Teslim Olalım Hem Soru Soralım
-
Kimin Sınırları?
-
Bağlantınız Koptu, İyi Ömürler Dileriz
-
Evvelki Bahar: Rebîü`l-evvel Ayı
-
Asr-ı Saadet İkliminde Genç Olmak
-
Gençlik ve Spor Bakanlığı, Öykü Yarışması Düzenliyor
-
Askıdaki Ekmek
-
Brunelleschi Ve Muhammed bin Atsız
-
Trump`ın İlginç Koronavirüs Açıklamaları
-
Ruhun Feraha Erişi Ve Rabbine Yükselişi
-
En Tehlikeli Virüs: Irkçılık
-
Sudan`da Yokluk İçinde Gülmeyi Bilmek
-
Başımı Alır Giderim Lakin Devrim Olmaz
-
Asrın Ortasından Bir Eser: Malabadi Köprüsü
