Bir sefer esnasında devrin meşhur âlimlerinden Kemâl Paşazâde’nin atının ayağından sıçrayan çamur, Yavuz Sultan Selim Han’ın kaftanını baştan başa boyamıştı. Büyük üstâdın üzülmesine mukâbil Yavuz âdeta sevinmiş ve:
«–Ulemânın atının ayağından sıçrayıp bizi boyayan çamur, bizim için şereftir, mübârektir! Bu çamurlu kaftanı, ben ölünce sandukamın üzerine kapatın ki, gelecek neslime bir ibret müzesi olsun!. Çünkü gerçek zafer, kalbin zaferidir. Onun için böylesi bir zaferle sonsuz vuslattan hisse alabilmek yolunda bu çamurlu kaftan, benim için nice sırlar taşıyan müstesnâ bir semboldür. » demişti.
Lâkin ne eseftir ki, artık ibret alacak ziyaretçiler bile kalmadı! Nerede o mübârek nesil?!.
Yazar Hakkında
Alican Tatlı
Son Manşetler
-
O`na Gidiyoruz
-
Merhametli Olandan Yanadır Gönlümüz
-
Ebu Leheb`in Hanımı Ümmü Cemil
-
Bağışlanmış Heves
-
Diyarbakır Annelerinin Mücadelesi Film Oluyor!
-
Yeniden Başlamalı
-
Adım Adım Gelecek
-
Yalnızlık Kaliteli Bir Tercih (mi)!
-
Bir Anlam Kargaşası: Yanlışlama Gücü
-
Şahsiyet Akademisi Kayıtları Başlıyor!
-
Kardeşlik Bağı Projesinde Yeni Dönem Başlıyor!
-
Toleuzhan Galiyeva`nın Hikâyesi
-
Divanyolu: Tarihin İçinde Yolculuk
-
Savaş ya da Kaç!
-
Bağımlılıklarımız Ne Kadar Yoksa, O Kadar Varız
-
Kardeşlik Dili Birleştirir Bizi
-
Şükür Güçtür!
-
Abdürreşid İbrahim`in Yollara Düştüğü Yaştasın
