01.09.2016 07:50

Psikolojik Danışman

4557

İbrahim Tenekeci abinin bir tweeti düşüyor önüme. “Kötülük denizinin ortasındayız. İnşallah boğulmayacağız.” Okuyorum, tebessüm ediyorum, rahatlıyorum. Daha azimli, daha güçlü hissediyorum. Enerjim artıyor, ümidim çoğalıyor. Benim cümlelerim kendime faydasız iken İbrahim abinin cümleleri bana ve belki binlerce insana teselli oluyor.

Akşam geçmiş, gece giriyor. Uyumadan önce şöyle bir haberlere bakıyorum. Van’da patlama olmuş. Şehitler var, yaralılar var. Kalbim daralıyor, üzülüyorum. Başka hiçbir şey yapamadan yatağa gidiyorum. Uyuyabilirsem ne ala.

Sabah uyanıyorum, gün başlamış. Yeni günün yeni gündemleri var. O hengame içinde koştururken yine bir haber düşüyor. Elazığ’da patlama, yine şehitler, yine yaralılar. Değişen dünyalar, sarsılan hayatlar. Bir değil on değil. Yüzler belki binler. Her şey duruyor, bütün gündemler susuyor. Öncelikler hızla kaçıp gözden kayboluyor. Dilimden şu sözler dökülüyor: “Günü kötülükle bitiriyor, güne kötülükle başlıyorsunuz. Kötülüğünüzde boğulursunuz inşallah.”

Yüreğim hafiflemiyor, üzüntüm geçmiyor. Dilimde, zihnimde, kalbimde sözler dolanıyor ama şifa olmuyor. Gün ilerliyor, işler devam ediyor. Derken İbrahim Tenekeci abinin bir tweeti düşüyor önüme. “Kötülük denizinin ortasındayız. İnşallah boğulmayacağız.” Okuyorum, tebessüm ediyorum, rahatlıyorum. Daha azimli, daha güçlü hissediyorum. Enerjim artıyor, ümidim çoğalıyor. Benim cümlelerim kendime faydasız iken İbrahim abinin cümleleri bana ve belki binlerce insana teselli oluyor. Ne oluyor da böyle oluyor diye bir ders çıkarmak istiyorum. Şunları buluyorum:

1- Sözün büyüsü var. İnsan kendi söylediğinden en çok kendisi etkileniyor. Unutmamalı ki insanın dudağına en yakın kulak kendi kulağıdır. O yüzden sözü insan kendine bile bilerek, düşünerek, tartarak söylemeli. Nerede kaldı ki başkasına söylerken umarsız, dikkatsiz, bilinçsiz olabilsin. Yanlış bir söz zihne ya da dile gelse onu kovalamalı yerine doğrusunu getirmeli. Bilmeli ki nasıl kalpte olan dile gelirse, dilde olan da kalbe girebilir. Kalp bir sebeple kirlendiyse dili temiz tutmak lazım ki kalp dili temizleyemiyorsa dil kalbi temizlesin.

2- Suçlamak iyi gelmiyor. Ben tanımadığım, bilmediğim hainlere kötülüğünüzde boğulun diyorum. Düşüncelerim tahmin düzeyinde, hedefinde bir değil birçok insan, belki birçok ülke var. Ama ortaya söylenmiş bir söz ne sahibini buluyor, ne beni rahatlatıyor. İbrahim abinin sözü ise kötülük denizinin ortasındayız diyor ama kimseyi suçlamıyor. Çünkü faydası yok. Bunun yerine inşallah boğulmayacağız deyip ümit veriyor, heyecanımızı tazeliyor.

3- Sorumluluk bizim. İbrahim abi inşallah kurtulacağız derken kendimize sorumluluk yüklüyor. Bizi kurtaracak olan yine biziz, hiç bir şey yapmadan birilerine beddua ederek ve birilerinin bizi kurtarmasını bekleyerek kurtulamayız diyor. Harekete, mücadeleye, direnmeye ve inanmaya devama çağırıyor. Çünkü karşı tarafa ne olursa olsun boğulursak biz boğulacağız ve boğulmanın hesabını biz vereceğiz. O halde boğulmak yok, boğulmaya inanmak yok. Kendimizden, iyilerden ve iyiliklerden mesulüz. Hiçbirinin boğulmasına izin vermek yok.

4- Diyemiyorsan duymalısın. Ben beni güçlendirecek ve iyileştirecek bir söz diyemedim söz konusu acı haberlerin akabinde ama şükür ki ruhumu kapatmadım güzel ve doğru sözlere. Bilakis aradım, peşine düştüm, bulduğumda da sahip çıktım, anlayıp yaşamaya çalıştım. Dolayısıyla olur ya bir sebeple kendimizi teselli edecek bir güzel söz bulamaz isek peşine düşelim güzel sözlerin; kulak verelim, yürek verelim güzel söz sahiplerine.

5- Duymak yetmez yaymalısın. Herkesin kötüleri ve kötülükleri konuştuğu bir dönemden geçiyoruz. Kötülüğü sevmeden reklamını yapıyoruz. Konuşmamızın onlara zararı olmadığı gibi bize de faydası olmuyor artık. Belki tam tersi oluyor da onlara faydası bize zararı oluyor. O halde bir araya geldiğimizde dostlarımızla, bir imkan bulduğumuzda konuşmak ve yazmak için kötüleri ve kötülükleri konuşmayalım. İyileri ve iyilikleri konuşalım. Kötülerin kötülük dolu sözlerini değil iyilerin iyilik dolu sözlerini dillendirelim. Ki kötülük değil iyilik bulaşsın toplumumuza, kötülük değil iyilik hakim olsun gündemlerimize.